Inari Finland Rit naar Noordkaap
Rit naar Noordkaap
Eind juli 2014 hebben we een prachtige groepsrondreis van reisorgisatie Djoser gemaakt in het noorden van Europa. We bezochten drie landen in Scandinavië n.l. Finland, Noorwegen en Zweden en verbleven daarbij boven de poolcirkel. We hebben er kennisgemaakt met de midzomernachtzon. Hierbij komt de zon ‘s nachts niet onder de horizon en het blijft dus licht. Als het goed weer is zie je de zon 24 uur per dag. Deze middernachtzon kan je alleen zien boven de (noord)poolcirkel. Een apart verschijnsel en het voordeel is dat je lange dagen hebt.
Hoe lang je de middernachtzon kunt zien, hangt af van de plek waar je bent:
Longyearbyen (Spitsbergen) 20 april – 22 augustus
De Noordkaap 14 mei – 29 juli
Hammerfest 16 mei – 27 juli
Bossekopp 19 mei – 24 juli
Tromsø 20 mei – 22 juli
Andenes 22 mei – 21 juli
Harstad 25 mei – 18 juli
Svolvær (Lofoten) 28 mei – 14 juli
Bodø 4 juni – 8 juli
Poolcirkel 12 juni – 1 juli
We vertrokken vanaf Amsterdam Schiphol Airport via Helsinki (2.20uur) naar Ivalo Airport (1.10uur) in Finland. Ivalo heeft een kleine luchthaven waarbij je naar het stationsgebouw loopt. Men was aan het verbouwen waardoor wij via de nooduitgang de luchthaven verlieten.
Vanaf Ivalo was het ongeveer 45 minuten rijden naar onze eerste overnachtingsplaats in het Samen dorp Inari. We sliepen in ‘Tradition Hotel Kultahovi’ aan de rivier Juutua. Wij hadden eenvoudige nette kamers maar langs het hoofdgebouw was een nieuw gedeelte het River Hotel. Hier waren modernere kamers. We hebben heerlijk gegeten in het restaurant van het hotel Restaurant Aanaar. Er stonden lokale gerechten op de kaart zoals o.a. rendier en vis.
Onze eerste dag in Finland was een vrije dag waarbij we zelf konden bepalen wat we gingen doen. In Inari kan men b.v. een bezoek brengen aan museum Siida dat gewijd is aan de cultuur en leefwijze van de Samen of Sami (Noord-Samisch: Sápmelaččat) Dit is van oorsprong een nomadisch volk dat het Noord-Europese Lapland bewoont. Ze zijn ook bekend onder de naam Lappen, wat ze zelf als een belediging beschouwen.
Het museum bestaat uit een binnen gedeelte waarin het leven van de Samen wordt tentoongesteld. Ook de flora en fauna van het Finse Lapland laat men hier zien. Buiten is er een tentoonstelling waar men diverse bouwwerken kan zien die de Sámi gebruiken dan wel gebruikt hebben. Men ziet enkele huizen, diverse gebruiksvoorwerpen o.a. berenvallen en allerlei boten. Het voornaamste doel van het museum is om de identiteit en de culturele eigenwaarde van de Sámi te ondersteunen.
Men kan ook een boottocht maken in de zomermaanden over het Inari meer ( Fins : Inarijärvi, Noord- Samisch : Anárjávri, Inari- Samisch : Aanaarjävri ) Het meer is het op twee na grootste meer van Finland en het op vijf na grootste meer van Europa . Het meer is op de langste plaats 80 km lang, op de breedste plaats 50 km en beslaat 1040 km² met een maximale diepte van 92 meter. Vertrekplaats is dichtbij het museum Siida aan de rivier om 13.00uur ( en 17.00uur )
Wij zelf hebben heerlijk gewandeld in een bosrijk landschap met vele meertjes naar een Wilderniskerk, Pielpajärvi Wilderness Church. Deze wandeling vertrekt vanaf een parkeerplaats ongeveer 3 km vanaf Inari. Je gaat vanaf de ‘Highway 4 (E75) ‘ als je vanaf de rivier komt na het museum Siida rechtsaf de Sarviniementie road in. Na ongeveer 2,5km over grotendeels asfaltweg en door naaldbossen kwamen we bij de parkeerplaats. Wij hebben dit stuk ook gelopen. Vanaf deze parkeerplaats was de wandeling gemarkeerd met rode paaltjes. Het was een rotsachtig pad met vele stenen en boomwortels over het pad. Doordat het een onregelmatig pad is heeft men wel goed schoeisel nodig liefst met steun bij de enkels zoals o.a. bergwandelschoenen. Wijzelf hebben dit ervaren toen een van ons in een kuil stapte die bedekt was met mos. De bergschoen die we aanhadden beschermde ons tegen breken. Helaas was bij een van de voeten de enkelband hevig verstuikt/gescheurd.
Het eerste gedeelte ging door dennenbossen met onder begroeiing. Vrij snel kwamen we bij een hekwerk tegen van gaas die op het pad doorgeknipt was. Hier hing een zwarte doek van ca. 1 meter hoog. Even twijfelde we wat we moesten doen. Er hing geen verbodsbord of zo. Dus doek omhoog en doorgelopen. Hierna een kort stuk langs een hekwerk gelopen waarna we weer door het hek en doek liepen. Tussen de bomen zagen we vele grote en kleinere rotsblokken vaak met veel mos en/of korstmossen erop. Het pad ging op een gegeven moment afwisselend langs diverse kleine en grote meertjes. Sommige met waterplanten maar allemaal met zeer helder water. Een van de grote meren begon bij het punt Puntsijärvi waarna we aan beide zijde van het pad water hadden en halverwege het meer aankwamen bij Pikku Pielpajärvi. Hier was een schuilhut en wc. We moesten achter de hut doorlopen maar we liepen eerst verkeerd. De wegwijzer gaf een andere richting aan. Er was ook een pad die rechtdoor liep maar die moet je niet volgen. We kwamen op een gegeven moment de rode paaltjes weer tegen die we natuurlijk weer volgden. Bij de meren hadden we vaak mooie uitzichten. Hierna bij het einde van de meren kwamen we bij enkele hutten waaronder een schuilhut. Ongeveer 150 meter verder lag de Wilderniskerk. We hadden een kleine kerk soort kapel verwacht maar de ‘ Lake Pielpajärvi Wilderness Church’ vond ik toch best een redelijk grote kerk. Vooral als je bedenkt dat deze zo afgelegen ligt. De Wilderniskerk is de oudste kerk die nog in gebruik is in Inari en een van de oudste gebouwen in het noorden van Lapland. De kerk is gebouwd tussen 1752-1760 en was het religieus centrum van Inari tot 1888. Het wordt nu nog gebruikt o.a. tijdens de Midzomer en bij religieuze ceremonies zoals bruiloften.
De roodachtige kerk was omgeven door een rood hekwerk waar je via een poortje naar de ingangsdeur kon lopen. Bij de deur een grote steen en blok hout die de deur dichthielden. Om de deur te openen haalde we deze weg. We konden zo in de kerk komen. In de kerk hout en de geschilderde delen waren vaak blauw(grijs) van kleur. Er waren redelijk wat banken en in het midden was een altaar en preekstoel. Op en etage waren ook enkele zitplaatsen die via een trap te bereiken waren.
Rondom de kerk groeide vele berkenbomen die we het laatste gedeelte van de wandeling ook steeds meer tegen gekomen waren.
De fanatiekelingen kunnen nog iets verder lopen naar de baai van Pielpavuono. Hier is een van de aanlegsteigers van de boottocht die eerder is besproken. Eventueel kan je ook vanaf hier beginnen als je van de boot gaat. Maar aangezien een van ons zijn voet geblesseerd had zijn we dezelfde route teruggelopen. In de buurt van Inari kan men nog veel meer wandelen zoals rond de rivier de Juutua. Om ons goed te kunnen oriënteren hebben we een wandelkaart gekocht bij het museum Siida voor €4,-.
Na ons verblijf in Inari zijn we door een prachtig bosrijk landschap met vele naaldbomen en berken gereden. Ook zicht op vele kleine en grote meren. Maar onderweg zagen we vrij snel enkele rendieren langs de weg. Had ook al op de laatste ochtend in Inari een groepje van ca.10 stuks gezien in de buurt van het hotel. Prachtig om deze dieren te zien.
We reden vanaf Inari over de E75 (4) waarna we afsloegen naar weg 92 waarna we de grens van Noorwegen passeerden. Het verschil was vrij direct te zien. In Finland was het erg dun bevolkt. Maar in Noorwegen begon al net over de grens in Finnmark de landbouwgebieden. Ook woningbouw was hier meer. We reden naar Karasjok - lt Kárášjohka. Hier hadden we een koffiestop bij een Sami museum. Hierna gingen we even kijken bij het Sami Parlementsgebouw van Noorwegen. Een apart modern gebouw in de stijl van de traditionele Sami bouwkunst.
Hierna reden we verder over de E6 en E69. We kwamen op een gegeven moment langs het Porsangerfjord met prachtige vergezichten en slingerende wegen, enkele tunnels, korte maar ook enkele langere. We hadden ons hotel in de noordelijkste stad van het Europese vasteland Honningsvåg - gemeente Nordkapp. Hier ligt de haven beschut en daarom is dit een belangrijke vissershaven met ruim 150 vissersboten als thuishaven. Tevens komen er hier jaarlijks een honderdtal cruiseschepen. Voor wie oostwaarts vaart is Honningsvåg de laatste halte vooraleer men de Noordelijke IJszee bereikt. Wij zagen een van deze cruiseschepen toen wij in de avond gingen eten. Regelmatig gingen passagiers van boord en werden o.a. met bussen vervoerd naar de Noordkaap waar wij zelf ook naar toe geweest zijn. We sliepen in Rica hotel Nordkapp.
Vanuit hier gingen we naar de Noordkaap. Lees hierover op de pagina van Honningsvåg en de Noordkaap.