Karavansarai - Konya
Karavansarai - Sultanhanı - Aksaray Province
Konya - Mevlâna Museum - Mevlana Müzesi
Mausoleum of Jalal ad-Din Muhammad Rumi
Na ons bezoek aan Cappadocië zijn we in ca.2 uur naar de Caravavansarai Sultanhani ( oude herberg ) gereden in de gelijknamige plaats. Sultanhani ligt ongeveer 40km ten westen van Aksaray op de weg naar Konya. Het is een van de drie monumentale karavanserai die men in de omgeving van Aksaray kan vinden. De Sultanhani is een van de best bewaarde karavanserais van de Seldjoeken (Seltsjoeken - Seljoeks - Turks: Selçuklar) De Seldjoeken waren een tak van de Oghuz-Turken die oorspronkelijk uit Centraal-Azië kwamen en uiteindelijk het Grote Seltsjoekenrijk stichtten in het Midden-Oosten. Deze hield stand tot de 13e eeuw. De Sultanhani werd tussen 1226 en 1229 gebouwd door sultan Alaeddin Keykubad (Alaattin Kayqubad - Alâeddin Keykûbad ) Na een brand is het opnieuw opgebouwd en uitgebreid in 1278 waardoor het de grootste caravansarai van Turkije werd.
De volgende dag hebben we Cappadocië verlaten en zijn we in ca.2 uur naar de Caravavansarai Sultanhani ( oude herberg ) gereden in de gelijknamige plaats. Het is een van de drie monumentale karavanserai die men in de omgeving van Aksaray kan vinden. Sultanhani ligt ongeveer 40km ten westen van Aksaray op de weg naar Konya. De Sultanhani is een van de best bewaarde karavanserais van de Seldjoeken (Seltsjoeken - Seljoeks - Turks: Selçuklar) De Seldjoeken waren een tak van de Oghuz-Turken die oorspronkelijk uit Centraal-Azië kwamen en uiteindelijk het Grote Seltsjoekenrijk stichtten in het Midden-Oosten. Deze hield stand tot de 13e eeuw. De Sultanhani werd tussen 1226 en 1229 gebouwd door sultan Alaeddin Keykubad (Alaattin Kayqubad - Alâeddin Keykûbad ) Na een brand is het opnieuw opgebouwd en uitgebreid in 1278 waardoor het de grootste caravansarai van Turkije werd.
De Caravavansarai Sultanhani is een versterkte ommuurde herberg die gebouwd is om kooplieden te beschermen langs de karavaanroute door Anatolie over het Romeins-Byzantijnse wegennet. De Caravavansarai is geheel ommuurd en versterkt en ligt aan een groot plein en heeft een grote 13 meter hoge toegangspoort van marmer. Deze poort steekt uit de voorwand die 50 meter breed is. Boven de houten poort zie je een ingevallen spitsboog dat mooi versierd is met muqarna en een geometrisch patroon vlechtwerk. Muqarna is een variant van kraagsteen met een decoratieve functie die veel werd toegepast in de Islamitische en de lt Perzische architectuur.
Bij de poort moesten we entree betalen 3TL. Je kwam dan via de hoofdingang op een grote open binnenplaats. Deze binnenplaats is 44x58m en werd in de zomer gebruikt. In het midden van het open plein staan de overblijfselen van een kleine vierkante steen kiosk-moskee (köşk mescidi) Aan de rechterzijde waren arcades, een overkapping gemaakt waar men kon schuilen tegen de zon. Aan de linkerzijde waren diverse vertrekken. Aan de achterzijde was een overdekte binnenplaats een Iwan. Dit was o.a. de veestal en de ruimte waar men verbleef als het koud was. Dit gebouw had ook een bewerkte poort ongeveer als de toegangspoort. Ik vond het gebouw op een kerk lijken met zijn hoge tongewelven in het middenbeuk en lagere gewelven aan de zijkanten. Iets naar achteren was een lichtkoepel met 4 openingen om licht en verse lucht binnen te laten. Een indrukwekkend geheel.
Bij de karavanserai vindt je rond het plein enkele restaurants en toiletgelegenheden. De kosten om gebruik te maken van toilet kosten meestal 1TL. We hadden geluk want langs het plein bij het toiletgebouw in de bossages zagen we 1 volwassen ransuil - Asio Otus en 2 jongen in de bomen. Een extraatje voor deze dag. We konden vooral de volwassen uil goed zien met zijn oortjes.
Daarna reden we in circa 1 ½ uur naar Konya. We hadden een goed hotel centraal gelegen in de stad. Hotel Balikcilar ligt vrijwel tegenover de Selimiye Camii ( Sultan Selim II Camii - moskee) een oude bibliotheek Yusuf Aga Library (Yusufağa Kütüphanesi) en het Mevlâna - Mevlana Museum. Dit museum is aan de Derwisjen gewijd en men vindt er het mausoleum van Jalal ad-Din Muhammad Rumi, een Perzische soefi mysticus ook wel bekend als Mevlana of Rumi. Het was ook de derwisj lodge (Tekke) van de Mevlevi orde, beter bekend als de dansende derwisjen.
Aan de zijkant is de hoofdingang aan de straat Aslanlı Kışla Caddesi. Hier heeft men het kaartloket. De kaartjes kregen wij van onze reisleider waarna we via elektronische toegangspoortjes naar binnen gingen. Men komt dan in een park wat aan de zijkant en achterkant van het museum ligt. Via de tuin kom je bij het museum zelf waar men een met marmer geplaveide binnenplaats heeft. Hieromheen zie je diverse vertrekken waar je een indruk krijgt hoe de derwisjen hier leefden. We zagen hier de keuken van de derwisjen (Matbah) Hier waren met poppen enkele taferelen uitgebeeld. Verder waren er 17 derwisj cellen – kleine kamertjes met aan de bovenzijde kleine koepels. Enkele waren ingericht als woonruimte en in een was een koranlezer de koran aan het voorlezen.
In het midden van de binnenplaats stond een ablutiefontein - sadirvan - şadirvan. Deze gebruikte men voor rituele wassingen en om te drinken. Deze werd gebouwd door Yavuz Sultan Selim. Ook rondom ruimtes met diverse graftombes inlagen. Langs de fontein aan de rechterzijde van de ingang van het mausoleum zie je grafzerken.
Het belangrijkste gedeelte van het museum lijkt op een moskee met een hoge slanke minaret, diverse koepels en een groene koepel. Je hebt hier bij het Mausoleum en heilige plaats twee deuren. De linkse deur is de uitgang en de rechtse de ingang. Voor men binnengaat moet men om de schoenen plastic beschermhoesjes doen. Nadat je de deur doorbent zie je aan de linkerkant zes doodskisten staan in rijen van drie van de derwisjen (Horasan Erler)
Boven de groene koepel (Kibab'ulaktab) heb je de sarcofaag van Mevlana. Het is bedekt met brokaat, geborduurd in goud met verzen uit de Koran. De houten sarcofaag van Mevlana dateert uit de 12e eeuw en staat nu boven het graf van zijn vader. Het is een meesterwerk van Seljukse houtsnijwerk. Deze en alle andere covers waren een geschenk van sultan Abdul Hamid II in 1894. De eigenlijke grafkamer ligt eronder. Naast Mevlana's sarcofaag zie je verscheidene andere sarcofagen en cenotaphs die behoren tot de afstammelingen van de familie Mevlana met inbegrip van de sarcofagen van zijn vader Bahaeddin Veled en zijn zoon Sultan Veled. Tevens liggen hier ook enkele hooggeplaatste leden van de Mevlevi orde. Hierboven heb je ook koepels.
Als je verder loopt kom je meer in een museumgedeelte ‘The Ritual Hall (Semahane)’ In deze hal werd de rituele dans de Sema regelmatig uitgevoerd op het ritme van muziekinstrumenten die hier ook te zien zijn zoals de Kemence (kleine viool met drie snaren), de keman (grotere viool), de halile (klein cimbaal) , de daire (soort tamboerijn), de kudüm (trommel), de rebab (gitaar) en de fluit. Ook diverse derwisj kledingstukken ook van Mevlana.
Verder heb je er een kleine moskee (Masjid) waar je een tentoonstelling van een collectie oude, geïllustreerde Korans en zeer waardevol gebed tapijten kan bekijken. In het midden staat een klein kistje achter glas. Deze Sakal-i serif is versierd met parel moer en zou de Heilige Baard van Mohammed bevatten. Om deze reden wordt de stad als een heilige plaats beschouwd en is het een bedevaartsplaats. Het museum is een indrukwekkend geheel.
Daarna hebben we nog wat rondgelopen in Konya en zijn daarna na een overnachting via Perge een oude Romeinse stad naar Antalya waarvan we terug naar Nederland vlogen.
|
|