Pamukkale Hiërapolis
Nadat we Aphrodisias hadden bezocht zijn we naar Pamukkale ten noorden van Denizli gereden. Pamukkale is een belangrijke toeristen bestemming in Turkije met meer dan 1 miljoen lokale en internationale bezoekers. Pammukkale (entree 20 TL -Turkse Lira) staat samen met de oudheidkundige stad Hiërapolis (Frygië) op de Werelderfgoedlijst van Unesco (nr.485) Het staat hier op vanwege de combinatie van archeologische stad en de bijzondere natuurverschijnselen. Vanaf een van de ingangen aan de bovenzijde van de kalkafzettingen liepen we eerst langs overblijfselen van de oude stad Hiërapolis. Hier nog niet echt overeind staande gebouwen, maar vaak alleen maar brokstukken. We liepen eerst verder naar Pamukkale.
In Pamukkale zie je witte kalkafzettingen op een heuvel/berg. Daarom noemt men het in Turkije Pamukkale wat vertaald kasteel van katoen betekend. Van oorsprong liep sterk kalkhoudend warm water 35C uit een bron via een groot aantal terrassen de helling af. Hier koelden het af en sloeg de calciumcarbonaat neer. Zo kreeg men de dikke pakketten kalk op en langs de terrassen die de witte kleur gaven. Alleen door het grote aantal toeristen en bouw van 2 hotels boven bij de terrassen is het proces van kalkafzetting sterk aangetast. De hotels ontrokken zoveel water dat de travertines (kalkterrassen) droog kwamen te staan. Men zag in dat dit niet kon en men ging dit beschermen. Daarom is Pamukkale samen met Hiërapolis een Werelderfgoed van Unesco sinds 1988. De hotels zijn afgebroken en men probeert de terrassen weer in oude staat te brengen. Helaas staan sommige gedeeltes nog steeds droog dus zijn nu grijzig. Bij een gedeelte laat men op regelmatige tijden nieuw kalkhoudend water met opgepompt water via een buizensysteem over de terrassen lopen zodat deze zich langzaam hersteld.
Omdat er vroeger zoveel schade veroorzaakt is mag men nu alleen nog in het warme kalkwater lopen in grote baden die langs een houten wandelpad loopt. Bij de toegang tot dit pad moet men de schoenen uit doen en mag men niet buiten een klein gedeelte gaan. Doordat dit continu onder water staat is er geen slijtage van de witte laag. Langs dit wandelpad heeft men mooi uitzicht over de 200 meter hoge helling met de kalkterrassen waar het water via de verschillende lagen naar beneden loopt. Het is een apart landschap.
Als men wil kan men zwemmen in het thermaal water in een zwembad dichtbij de terrassen. Hier langs ligt ook een oud Romeins Badhuis van de oude stad Hiërapolis die langs de terrassen ligt. Deze is nu in gebruik als museum. Hier vindt je artefacten van Laodiceia, Colossae, Tripolis, Attuda en andere steden van de Lycos (Çürüksu) vallei. Maar aangezien wij niet zoveel tijd hadden zijn we naar de overblijfselen van de stad gelopen. We liepen eerst over een verbindingsweg tussen twee uitgangen richting noord uitgang. We zagen de ruines van de stad aan onze rechterkant liggen. We liepen tot een badhuis en de Noordelijke Stadspoort. Deze poort was niet echt bewerkt maar men kon er mooi doorkijken door de straat erachter. Aan de linkerzijde vele zuilen en verder vele ruines en gedeeltes van gebouwen. We zijn door de straat gelopen en kregen zo ook door middel van informatieboden wel een indruk hoe de straat er vroeger uitgezien zou hebben. In de verte zagen we het grote theater dat gebouwd werd tijdens het bewind van keizer Hadrianus in de 2 de eeuw AD. Daarna is het na verwoestingen hersteld met behulp van resten van een ander oud theater. Het Romeinse theater heeft een capaciteit van 8.500-10.000 toeschouwers en er worden nog steeds regelmatig concerten, ceremonies en wedstrijden gehouden. Het toneelgedeelte was men nog steeds aan het restaureren.
Bij het thermaal zwembad wat gedronken en hebben ons daar verzameld met de rest van de groep. We zijn met de groep naar de Noord uitgang gelopen langs een droog gedeelte van de kalkterrassen. Hier in deze vlakte staat nog een tempel. Tijdens de wandeling ging de zon onder en werd het schemerig. We kwamen weer langs de Noordelijke poort en liepen daarna verder waarbij we langs de Necropolis liepen. Deze dodenstad is blijkbaar de best bewaarde begraafplaats uit de Romeinse tijd en telt 1200 graven met verschillende soorten graftombes. Er zijn kleinere maar ook hele bouwwerken. Soms simpel maar ook mooi bewerkt. Helaas zijn er ook vele beschadigd door o.a. de aardbevingen. Vlakbij de uitgang stond een tombe waar diverse gladiatoren in begraven waren. Was meer een groot gebouw.
De stad Hiërapolis werd gesticht in het jaar 190 v Chr door Eumenes, koning van Pergamon. Hij noemde de stad naar Hiera de vrouw van Telephus de stichter van Pergamon (Bergamot) In deze tijd stond de stad hoofdzakelijk onder Romeinse invloeden. Dit is ook goed te zien want de gebouwen zijn vooral in Romeinse stijl gebouwd. Hiërapolis was eigenlijk meer een Romeinse toeristenplaats waar men van ver kwam oom naar de thermale bronnen van Pamukkale te gaan. Het was een stad gebouwd voor ontspanning. Men had er een groot theater dat nog steeds bestaat, een tempel gewijd aan Apollo, een arcadeboulevard en een forum. Dit is een Romeinse marktplaats.
Hierna zijn we naar ons hotel in Pamukkale Pam Thermal Hotel. Het lag niet ver weg. Het was een groot hotel wat bestond uit meerdere gebouwen naast een hoofdgebouw met receptie - bar – restaurant. De gebouwen waren Max. drie verdiepingen hoog. Het hotel had een normaal buitenzwembad en een thermaal zwembad waarbij water vaneen helling via diverse lagen en een waterval naar het binnenzwembad ging. De buitenbaden waren diep, denk circa 50cm en men kon er tot de knieën instaan. De temperatuur in de baden was verschillend. De bovenste was het warmst, n.l. 58C, de twee middelste 40C en onder de waterval en binnen 34C. Het normale zwembad was onverwarmd en fris. Ik ben een tijdje in het thermaal bad geweest, de bovenste was te warm maar de andere baden waren lekkere temperatuur. Het water voelde wat modderig aan en men moest een badmuts op. Deze kon men hier kopen. In ieder geval was het even een heerlijke ontspannende onderbreking van de reis. Het diner en het ontbijt waren in een grote eetzaal en er was uitgebreide keuze uit vele gerechten.
De dag erna zijn we vroeg aangereden naar Efeze (Ephesus) Het was een rit van circa 180km. Na een rit van circa 3 uur kwamen we bij de boveningang van de oude stad. Kijk hiervoor op de desbetreffende pagina van Efeze of ga naar de Start – Indexpagina van Turkije.