Puerto Natales
Amerika > Chili Paaseiland Patagonië
Uitzichtpunt Mirador del Nordenskjöld
Estancia Los Manantiales
Magelhaenpinguïn
Na de 2de overnachting in de Refugio Paine Grande – National Park Torres del Paine gingen we weer met de boot over Lake Pehoe om 10 uur terug. Het had hard geregend waardoor op verschillende bergtoppen waaronder de Cuernos del Paine sneeuw was gevallen. Tijdens de boottocht zagen we veel sneeuw op deze bergen liggen. Was nog wel lage bewolking maar de bergen zag je door de dunnere bewolking regelmatig liggen.
Zo zie je dat het weer en landschap snel kan veranderen. Na aanleg van de boot weer in een bus gestapt en door een prachtig groen landschap naar uitzichtpunt Mirador del Nordenskjöld. Hier uitzicht op het meer Lago Nordenskjold en weer de Cuernos del Paine en omliggende bergen. Deze keer zagen we de granieten toppen niet omdat er sneeuw op lag. Daarna reden we naar de uitgang van het Nationale Park en zagen we enkele grote groepen guanaco’s op de groene graslanden onderweg. Bij een grote groep zijn we gestopt om te kijken en er foto’s van te maken. De guanaco (Lama guanicoe) is een typische bewoner van de Zuid-Amerikaanse hoogvlakten. Deze wilde lama komt tegenwoordig voor in zuidelijk en westelijk Argentinië, Chili en de Andes noordwaarts tot zuidelijk Peru en is de grootste van de twee wilde lamasoorten ( andere soort is de vicuña (Vicugna vicugna), heeft een rossig bruine vacht op de rugzijde, buikzijde is wit, lichaamslengte 90 tot 210 cm, staartlengte 24 tot 27 cm, schofthoogte 110 tot 115 cm en het gewicht is 96 tot 130 kg. Ze leven in groepen in harems in een afgebakend territorium. De mannetjes die geen harem hebben leven vaak in vrijgezellengroepen. De groepen zijn gemengd in leeftijd. Zowel jonge als wat oudere dieren leven naast elkaar.
Hierna reden we het park uit via toegangspunt Porteria Laguna Amarga waarna we richting Puerto Natales reden. Onderweg stopte we bij een Estancia Los Manantiales. Hier uitleg over het werk op de ranch. Eerst naar een paardenstal waar een Andalusische paard een kleiner paard wat gebruikt werd bij het werk en ook voor Chileense rodeo’s. Vaak deden ze dit met omringende estancia’s. We kregen de uitleg van de eigenaar van de ranch. Hij kleedde zich om in de kleren van een huaso een Chileense landarbeider te paard, die werkt als veedrijver, vergelijkbaar met de gaucho in Argentinië en Uruguay en Rio Grande do Sul in Brazilië. Huaso's werken op de vlaktes van Centraal- en Zuid-Chili. De schaapherders in de Magallanes-regio zijn geen huaso's maar gaucho's. De traditionele kleding van een huaso bestaat uit een poncho, die manta of chamanto wordt genoemd, over een kort Andalusisch vest. Ook draagt hij leren chaps om zijn benen en laarzen aan zijn voeten met imposante sporen die voorzien zijn van zeer grote tandwieltjes. Daarnaast dragen huaso's meestal een zwarte hoed met een brede platte rand, de chupalla, of een lichtgekleurde gevlochten strohoed. We kregen een training van het paard te zien wat hij zoal moest kunnen. Eerst een soort dressuur. Maar bij de Chileense Rodeo moesten 2 man te paard een stier tegenhouden met de borst van het paard.
Hierna gingen we een schapenstal in. Hier lag veel ruwe schapenwol, gedeeltelijk in balen verpakt van ca. 20 kilo. Deze werd verscheept naar China waar het schoongemaakt werd. De schapen werden door professionele schaapsscheerder die in ca.45-60 sec. een schaap van zijn vacht ontdeed. Per schaap is dat gem. 5 kilo. Ze reizen het hele land af om dit bij vele estancia’s te doen. In de stal lagen ook schapenvellen van dode dieren te drogen. In de stal hing wel een echte wat muffe schapenlucht. Daarna gingen we weer naar buiten en kregen een demonstratie met de schaapshond en een kudde schapen. Deze werden vanaf de wei naar de diverse vakken die in de stal waren gedreven. De hond was druk op en neer aan het lopen. In de stal liep hij soms zelfs over de schapen om deze in bepaalde hokken te krijgen tot deze vol waren. De eigenaar maakte soort fluitende geluiden om instructies te geven aan de hond. De eigenaar gaf ook nog een demonstratie van het scheren van een schaap. Alleen hij was er niet erg bedreven in, maar het ging erom dat we een idee kregen hoe het ging.
Als afsluiting van ons bezoek kregen we een lams barbecue. Een lam was in eens soort klem gedaan waarna deze op een soort ronde barbecue ging. Hier werd hij gaar gemaakt waarna deze in grote stukken werd afgesneden incl. grote stukken bot en vel eraan. Heel anders als bij ons waar het in porties lamsfilet, bout of kotelet is gesneden. Op sommige stukken zat best veel vet maar vond er niet een overdreven sterke lamssmaak aanzitten. Hierna zijn we doorgereden naar de grensovergang waar we vanaf Argentinie in Chili aankwamen. Gingen niet de grens over maar sloegen rechtsaf richting Puerto Natales. Het landschap was hier groen en er waren veel schapen.
Vanaf Puerto Natales reden we naar Punta Arenas via Ruta 9. Na ongeveer 3 uur rijden door het nog steeds groene landschap met vele schapen sloegen we rechtsaf waar we nog ca. 45 minuten over een grindweg reden richting een fjord. Langs de weg was een weg naar een steenkoolmijn die nog niet lang geleden was heropend. Uiteindelijk kwamen we bij een parkeerplaats wat tevens het einde van de weg was. We moesten bij de ingang van het gebied waar we de Magelhaenpinguïn ( Spheniscus magellanicus - Magellanic penguin) zouden zien entree van 6500 Chileense peso betalen voor volwassene. Je kan er via houten vlonderpaden een rondwandeling maken van ca. 1500 m. Wijzelf gingen eerst naar de observatiepost bij het strand. Hier kon je door een opening naar het strand kon kijken. Op het strand waren ca. 40 pinquins met een wat groot aantal wat oudere grijzige pluizige diertjes. Ze lagen te rusten, gingen af en toe in zee, liepen wat rond te waggelen of liepen richting het gras en struikgedeelte. Prachtig om te zien. Buiten het strand waren niet zoveel Magelhaenpinguïns. Verspreid vooral in het gedeelte vlak bij het strand. Ze liepen hier tussen de struiken en gras door en gingen soms hun hol/nest in om in te gaan liggen. We hadden ongeveer 1 ½ uur de tijd om rond te kijken. We liepen ook nog naar twee uitzichtpunten waar we helaas geen pinquins zagen.
Hierna zijn we doorgereden naar Punta Arenas waar we in hetzelfde hotel sliepen als voorheen. De volgende dag vertrokken we met het vliegtuig weer naar Santiago de Chile met Sky Airline. We kwamen hier laat aan en kregen een heerlijk diner aangeboden van de reisorganisatie Sawadee reizen. Deze kregen we aangezien er wat wijzigingen waren geweest tijdens de reis. De dag erop vertrokken we vroeg naar Paaseiland. Kijk hiervoor op de pagina Paaseiland.