Introductie 2
Nepal was onze reisbestemming in januari 2012. We vlogen met Arkefly.nl en hadden een rondreis door Nepal geboekt bij SNP natuur-cultuur Reizen. Na een dag in Kathmandu met de Bodnath en Pashupatinath tempels en een aantal dagen in de vallei van Kathmandu met o.a. Changu Narayan tempel, Dhulikel, Panauti zijn we naar Bhaktapur gegaan.
Bhaktapur ook Bhadgaon of Khwopa genoemd is een van de drie koningssteden van de vallei van Kathmandu. Het is omgeven door bergen en bij helder weer heb je er een prachtig zicht op de Himalaya. Wij hadden ons hotel Bhadgaon Guest House midden in de oude stad bij de Taumadhi Square. De stad heeft vele monumenten, paleizen, tempels, pagodes heeft vele monumenten, paleizen, tempels, pagodes en andere hindoeïstische en boeddhistische religieuze heiligdommen. In het oude stadscentrum het Taumadhi Square met de 5 religieuze heiligdommen. In het oude stadscentrum het Taumadhi Square met de 5 verdiepingen tellende Nyatapola Mandir Tempel Nepal hoogste pagode tempel en de Bhairavnath Mandir tempel. Durbar Square heeft een aantal pagodes, tempels en o.a. het Vijfenvijftig ramen tellende paleis met mooi bewerkte houten ramen. En op het Dattatreya Square de 3 verdiepingen Hindu Dattatreya tempel waar bij de ingang twee grote beelden van Jaiput worstelaars staan. In de stad een UNESCO World Heritage Site die al vele gerestaureerde monumenten heeft voel je nog steeds de sfeer die er vroeger waarschijnlijk ook geweest is. Bhaktapur moet men zeker gezien hebben als men naar Nepal gaat.
Na 2 nachten Bhaktapur zijn we via Kathmandu naar Pokhara gereden. We reden via regelmatig kronkelende en goed berijdbare wegen door een heuvel/berglandschap met aan de rechterkant vaak zicht op de oevers van een rivier. Helaas weer geen goed zicht op de bergen maar was wel heerlijk zonnig weer. In Pokhara Lakeside vlak bij het Phewa meer lag ons hotel. De lakeside is met zijn vele hotels en restaurants de toeristenwijk van Pokhara.In Pokhara hebben we een boottochtje gemaakt en een wandeling. We gingen vroeg op stap, rond 8 uur. Het was nog mistig maar gelukkig klaarde het op en hadden we een schitterend uitzicht op de pieken van de Himalaya, het Annapurna massief. De meest opvallende hier is de Machhapuchhre, het Nepalese woord voor vissenstaart, iets dat de berg te danken heeft aan zijn dubbele piek, die iets weg heeft van de staart.
We hebben aan de oever een bootje gepakt naar een eilandje in het meer. Hier kwamen vele pelgrims/bezoekers die hier naar de Gouden Tempel of Varahi Mandir gingen. Bij deze kleine Hindu tempel in pagode-stijl met twee daken werd veel geofferd. Hierna gingen we naar de andere oever. We liepen hier een heuvel op waar we naar de World Peace Pagoda gingen. Deze witte wereld vrede pagode is gebouwd door boeddhistische monniken van de Japanse Nipponzan Myohoji organisatie. Op dit hooggelegen uitzichtspunt hadden we mooi uitzicht op het Himalayagebergte. Daarna aan de andere zijde omlaag gelopen. Na even een klein stukje met de auto kwamen we bij Devi's Falls. Hier zie je waar de Pardi Khola stroom ondergronds verdwijnt. Ondergronds kan je dit ook gaan bekijken aan de andere kant van de straat bij de Gupteshwor Mahadev grot. Door een klamme warme wel verlichte grot met soms hellende, smalle paden loop je naar het punt waar het water ondergronds naar beneden stort. Toen wij er waren (begin januari) viel de hoeveelheid water wel mee. In de grot is ook een heiligdom namelijk een enorme Stalagmiet die aanbeden wordt als een Shiva lingam. Deze grot leuk om even gezien te hebben maar niet heel erg spectaculair. Daarna terug naar Pokhara Lakeside. Hier vele restaurants/bars, winkels met souveniers maar ook veel outdoorzaken. In pokhara starten en eindigen namelijk vele trekkings rond en naar het Himalayagebergte. De volgende dag vroeg op want we wilden de zonsopkomst bij Sarangkot bekijken. Wij zijn met de auto gegaan waarna we nog ongeveer 30 minuten moesten lopen naar de Vieuw Tower. We kwamen nog in de donker aan. Helaas was de zonsopkomst niet bijzonder vanwege de zware bewolking. Gelukkig zagen we de bergen van de Annapurna massief waren grotendeels uit de wolken. De zon ging steeds beter schijnen en we zagen vanaf de linkerkant de vissenstaart of Machhapuchhre (6997m) en verder nog een heel groot stuk gebergte aan de rechterzijde. Prachtig om te zien. Was zeker de moeite waard geweest. Hierna zijn we langs vele bar/restaurantjes/toeristenkraampjes naar beneden gegaan naar onze auto. Nadat we weer terug waren in Pokhara werd het weer zwaar bewolkt en geen zicht meer op de bergen, jammer.
Na Pokhara gingen we via de Pokhara - Kathmandu highway waar we bij Dumre afsloegen. Hierna nog 8 kilometer over een slingerend en bochtige bergweg naar Bandipur. We hadden een hotel waar we normaler wijze goed uitzicht op de bergen moesten hebben. Maar het zat niet mee. Tijdens de 1 1/2 dag dat we er waren was het erg bewolkt en soms zelfs zo mistig dat we amper een paar honderd meter konden kijken. Daarom als alternatief twee wandelingen rondom Bandipur zelf gemaakt. De hoofdstraat van Bandipur ligt op een 200 meter lange bergrug waar de 2-3 verdiepingen tellende gebouwen aanliggen aan beide zijden van de weg. Het dorp straalt nog een sfeer uit van het verleden. Oorspronkelijk was het een eenvoudig Magar dorp in de vroege 19e eeuw. Bandipur was een malaria vrije locatie op de belangrijke handelsroute tussen India en Tibet. Daarom werd het een belangrijke stopplaats. Bandipur ontwikkelde een welvarende handelscentrum en een gemeenschap met stad-achtige functies: aanzienlijke gebouwen, met hun neoklassieke voorgevels en sluiter windows en straatjes geplaveid met platen van silverish leisteen. Bandipur had zijn glorietijd in de times Rana (1846-1951) Vanaf ongeveer 1970 toen de Kathmandu – Pokhara highway kwam was de welvaart hier over. Deze lag ongeveer 8 km van de plaats en men had Bandipur niet meer nodig als handelsroute. Van de vroegere sfeer vindt men nog veel terug als men zo in en rond de plaats wandelt. Men is er diverse gebouwen aan het restaureren en probeert hierdoor meer toerisme hier naar toe te krijgen.
Na Bandipur gingen we naar Chitwan National Park. Ongeveer 4 uur rijden. We werden gedropt op een parkeerplaats bij Sunachuri waarna we naar onze lodge het Machan Wildlife Resort gingen met een jeep. De koffers werden ingeladen en we reden in ongeveer 10 minuten naar de lodge over een zandweg en regelmatig door de rivierbedding van soms een snelstromende rivier. De lodge bestond uit houten bungalows gebouwd rondom de bestaande bomen. De hout-bamboestructuren, moddermuren en kleuren zijn geinspireerd door inheemse traditionele architectuur uit de regio Chitwan. Van binnen waren ze eenvoudig ingericht en de badkamer had wc en douche. De verlichting hadden we in de avond met kerosine lantaarns. Deze werden bij zonsondergang buiten de kamers geplaatst. Tevens werd er een extra dekbed opgedaan en een kruik voor de kou. Verder was er een hoofdgebouw waar het eten geserveerd werd. We hadden volpension. Dus in de morgen eenvoudig ontbijt van muesli/melk, toast/jam, ei, koffie/thee.fruit, sapje. In de middag een soepje met bord met curry/vlees met groenten en rijst. Diner was twee dagen een eenvoudig 3 gangenmenu en een avond een barbecue aangezien het toen bijna vol zat. Andere dagen was het heel rustig. Het resort lag buiten het park.
Wij hebben er diverse activiteiten gedaan n.l. 3 maal zijn we op een olifantenrug door de jungle gelopen. Hebben een kanotocht gemaakt van circa 30 minuten en daarna 1 uur terug rijden. En een jeepsafari met wandeltocht. Tijdens deze jeepsafari die we extra in Nederland al hadden geboekt gingen we Chitwan National Park zelf in. Het Nationale Park Chitwan bestaat uit diverse ecosystemen: tropische en subtropische jungle in de vallei, meren, rivieren en graslanden. Wij stopten in de nabijheid van een lodge en een meertje. Hier waren diverse krokodillen. Daarna liepen we verder en zagen sporen van de Aziatische neushoorn. Deze gingen we volgen. Maar dat was niet makkelijk. We moesten soms door over niet bestaande paden lopen door dicht begroeit gras lopen en dachten dat de gidsen op een gegeven moment de weg kwijt waren. We zouden eigenlijk op tijd weer terug zijn om te lunchen maar waren al veel later nog aan het rondjes lopen. We dachten dat we steeds op dezelfde plek uitkwamen. Een van de gidsen was op een gegeven moment in een boom geklommen en dacht een neushoorn met jongen te zien die aan het weglopen was. Helaas hadden wij ze niet gezien. Daarom willen we het nog eens proberen. Willen dan naar China-Beiing-Tibet en als afsluiting Chitwan en Bhaktapur. Maar door de strenge Visa eisen van Tibet zijn we helaas genoodzaakt om even te wachten. Helaas hebben we weinig beesten in Chitwan gezien. Zagen wel een Samba deer, Great HornBill en vele vogels. Was een teleurstelling dat we geen neushoorns en eventueel tijgers (slechts zelden te zien) gezien hebben. Volgende keer beter.
Na Chitwan zijn we teruggereden naar Kathmandu. Was mooi helder weer dus af en toe zagen we stukken van de Himalaya. Prachtig. We sliepen net als de eerste dagen in de toeristenwijk Thamel in Hotel Manang. Wij vonden het een prima hotel, gelegen aan de rand van de wijk. Het was er netjes, personeel was vriendelijk en men had er een gezellig terras. Toen wij er waren was het erg koud (jan) en werd er een warmtelamp en vuurtjes aangemaakt. Eten was goed en men had een uitgebreide kaart met aziatische en westerse gerechten. Men had zelfs Italiaanse koffie voor de liefhebbers.
Op onze vertrekdag hebben we nog in Kathmandu twee plekken bezocht voordat we in de avond naar het vliegveld gingen. We gingen op tijd naar Swayambunath. Dit is een oud boeddhistisch tempelcomplex op een heuvel 2 km buiten Kathmandu. Het bevat een enorme witte stoepa met erboven een kubus met aan elke kant de ogen van boeddha geschilderd. Een van de toegangen van de stoepa bereik je via een trap van met 365 treden. Rond het tempelcomplex en op de trappen wemelt het van de apen daarom wordt het ook wel Monkey Temple (apentempel) genoemd. De grote koepel wordt omsloten door 211 gebedsmolens en in de stoepanissen bevinden zich vijf Dhyani-Boeddha's (de boeddha's van de vijf richtingen) en een aantal godheden in het gezelschap van hun rijdieren. Verder rondom de stoepa kleine pagoden, chaitya’s, sikhara’s (toren in de vorm van bijenkorf) woonhuizen, souvenirwinkels en Tibetaanse kloosters. Rondom het complex vele monniken en pelgrims. Vanaf de heuvel kan men mooi uitzicht hebben op de stad Kathmandu.
Hierna onze laatste bezichtiging Durbar Square. We begonnen bij het hart van de oude stad en het gebouw waar Kathmandu zijn naam te danken heeft, Katsthamandap, het Houten Huis. Dit bouwwerk uit de 12e eeuw opgericht op een kruispunt van handelsroutes deed oorspronkelijk dienst als gemeenschapscentrum waar (ruil)handel werd bedreven. Van hier heeft Kathmandu zich verder ontwikkeld. Op Durbar Square vele tempels in een architectonische stijl die in de loop van de eeuwen weinig veranderd is. Als om wat voor reden dan ook de tempels hersteld moesten moesten werd dat meestal in dezelfde vorm gedaan. Rond het plein vindt je meer dan 50 tempels en andere monumenten. Een aantal van de oudste tempels op het plein zijn gebouwd door Mahendra Malla (1560-1574). Dit zijn de tempels Jagannath Mandir met erotisch houtsnijwerk , Kotilingeswara Mahadev, Mahendreswara en de Mahendreswara en de Taleju Mandir (tempel) Deze drie-dak Taleju tempel werd opgericht in 1564 en gebouwd in typisch Newari architectonische stijl en is verheven op platforms die een piramideachtige structuur vormen. Andere bekende tempels zijn de Kasthamandap Mandir en Gopinath Mandir.
Een van de grotere en belangrijke gebouwen op het plein is het Koninklijk Paleis van de Malla-koningen en ook van de Shah-dynastie van centraal Kathmandu, de Hanuman Dhoka Durbar. Dit is de voormalige zetel van de macht. Je kan hier naar binnen, er zijn een aantal musea gevestigd en een gedeelte is te bezichtigen. Het complex is vijf hectare groot en omvat veertien binnenplaatsen. Je ziet er mooie indrukwekkende houtsnijwerken. Het paleis is in latere periodes gerenoveerd en uitgebreid, o.a. rond 1769 door koning Prithvi Narayan Shah. Deze heeft enkele torens bij laten bouwen waaronder de negen verdiepingen tellende Basantatoren en kleinere torens van Kirtipur, Patan en Bhaktapur. Nadat de Rama's in 1846 aan de macht kwamen werd de westelijke vleugel toegevoegd kwamen werd de westelijke vleugel toegevoegd met een neoclassicistische gevel. In die tijd was er een grote invloed van Europese architectonische stijlen. Daarom is een gedeelte van het paleis bedekt met o.a. wit stucwerk.
Op het plein waar men wel entree moet betalen is het erg druk. Een groot gedeelte van het plein is autovrij. Gelovigen offeren bij de vele tempels, handelaren verkopen in een hoek van het plein hun produkten, mensen zitten of lopen op/bij de tempels. Sadhoe's of heilige mannen die kleurrijk uitgedost zijn proberen op de foto te komen. Deze sadhoe's hebben de eerste drie hindoeïstische levensdoelen: kāma (plezier), artha (rijkdom), dharma (juist handelen) opgegeven. Hierdoor hopen ze een spirituele bevrijding ( moksha ) te krijgen door meditatie. Ik betwijfel wel of iedere Sadhoe hier wel echt is en niet vanwege de toerist is verkleed om hieraan geld te verdienen.
Wat we ook nog gezien hebben aan de westkant van het plein is de 18e eeuwse tempel de Kumari Bahal, het Huis van de Levende Godin. Op de binnenplaats kan als je geluk hebt de Kumari Devi van Kathmandu zien. Deze Goddelijke Kumari wordt als enigste levende godin vereerd door de koning. De levende godin wordt gekozen uit een aantal 4-5 jarige meisjes uit de boeddhistische Shakyan clan van Newari goud en zilversmeden. Het lichaam moet vlekkeloos zijn en ze moet aan o.a. 32 specifieke kenmerken voldoen. Daarnaast zijn er nog diverse testen waarna ze wordt gekozen en waarna ze wordt geinstaleerd in de Bahal. Daar blijft ze totdat ze voor de eerste maal menstrueert of door een andere oorzaak bloed verliest. Aan het einde van de periode verlaat ze de tempel. Wij hadden geluk want toen wij er waren waren er vele gelovigen en liet de Kumari zich heel even zien vanuit haar raam. Wel apart om dit te zien. Hierna nog even op het plein rondgelopen en daarna terug naar ons hotel in Thamel. Nog even wat rondgelopen en wezen eten en daarna
was onze reis helaas voorbij. We werden opgehaald en gingen weer naar het vliegveld van Kathandu Tribhuvan International Airport waarna we rond middernacht terug naar Nederland vlogen met Arkefly.nl Vliegreizen.
Het was een mooie reis waar we diverse oude steden hebben bezocht, heerlijk hebben gewandeld en van mooie uitzichten hebben genoten. Helaas zat niet altijd het weer mee in deze periode (jan) Daarom wel vooral in de avond/ochtend erg fris en veel bewolking/mist. Maar ondanks dat hebben we genoten van deze reis. Details van de diverse plaatsen kan je bekijken op de desbetreffende extra pagina's van Nepal.
Ga naar het reisverslag van onze eerste bestemming Patan en Kathmandu