Ingapirca - Nariz del Diablo - Vakantiebestemming.info

Ingapirca - Nariz del Diablo

Amerika > Ecuador

Treinreis Duivelsneus of Nariz del Diablo

Ingapirca archeologisch complex van de Cañari en Inca’s

Na de Chimborazo vulkaan hadden we de volgende dag een treinreis naar de bekende Duivelsneus of Nariz del Diablo. Daarom vroeg aangereden om 5.45 uur. Het was nog donker. Onderweg 3 maal gestopt om de uitzichten en om even naar de planten van de Quinoa plant. Dit is een pseudo-graan wat men kan gebruiken als vervanger voor rijst of couscous.

Waren rond 7.35 uur in Alausi waar we trein pakten. De reisbegeleider haalde bij het ticketbureau onze treinkaarten voor een prachtige treinreis door een prachtig landschap. De moderne (toeristen)trein van TREN ging in 3 wagons met losse stoelen, grote ramen en panorama dak door het landschap. We kregen tijdens de heenreis uitleg over de rit en landschap. Van oorsprong reden hier stoomtreinen maar deze reed maar af en toe denk ik. Wij hadden een diesellok. Vanaf Alausi reden we eerst door de straten waarna we langzaam zigzaggend omhoog gingen. Op een gegeven moment zagen we beneden een stationsgebouw liggen. En daarna verschillende sporen ernaar toe. We stopten op een gegeven moment en een wissel werd omgezet en we reden achteruit het spoor op richting stationsgebouw. Hierna nog een keer van spoor gewisseld. Daarna kwamen we aan bij het station van Sibambe. Hier was een folkloristen groep aan het zingen en dansen. We stopten even waarna we 10 minuten doorreden en een stop hadden. We konden hier even uit en genieten van het landschap. Daarna terug naar het stationsgebouw waar we 1 uur pauze hadden. Konden een kop koffie en een broodje afhalen bij een buffet. Normaal kon je ook wat naar boven lopen vanaf het stationsgebouw. Maar helaas konden we nu niet verder als het station. Daarom was 1 uur wat te lang. Zagen wel dat ze de trein aan het keren waren en water bijtankte. Er kwam ook een andere trein aan vanuit Alausi en die zagen we afdalen en langs het station komen. Hier zaten veel lokalen in in authentieke lokale kleding. Deze trein reed verder als die van ons want we zagen deze niet meer terug. De rit met de trein was mooi maar de 45 minuten heen en 30 minuten terug had wel wat langer gemogen met een kortere stop tussendoor. Nadat we weer Alausi binnen reden en uit waren gestapt reden we snel met de bus verder naar de ruïnes van Ingapirca.

Maar voordat we in de plaats El Tambo gelegen aan de PanAmerican highway afgingen richting de ruïnes hoorde we dat de weg tijdelijk afgesloten was. Daarom hebben we eerst in deze plaats gegeten door bij een bakker wat broodjes te halen. De broodjes waren erg goedkoop. We hadden 4 chocoladebroodjes en 2 andere zoete broodjes voor 1,20 USD. Hier was ook een mooie kerk met witte toren en bovenzijde met blauwe accenten. Deze was gelegen aan een plein met een standbeeld van 'Al padre Nello Storoni'

Hierna zijn we aangereden naar Ingapirca. De weg waren ze aan het verbeteren. Veel vrachtwagens, wegwerkers, tractoren en andere wegwerk machines onderweg. Af en toe moesten we een tijdje wachten omdat het alsnog afgesloten was. Maar hebben de ruïnes toch bereikt. De weg was wel iets ervoor afgesloten. Maar dat was i.v.m. een festiviteit. Het was namelijk 21 juni de langste dag van het jaar. Dit werd gevierd met een soort braderie en optredens waar vooral de lokale bevolking naar toe gingen. Er waren diverse lokale producten, zoete en hartige snacks en zelfs de lokale specialiteit gegrilde cavia kon men hier kopen. Men was een aantal aan een spies aan het grillen boven een barbecue. De cavia was hier heel aangeregen. Men zag goed de pootjes en zelfs de tanden in de kop.

De entree van het complex was 6 USD. Aangezien we met een grote groep waren kregen we een Engelstalige gids. Deze gids was een Ecuadoriaan die een tijd in Amerika had gestudeerd en teruggekomen was naar Ecuador. Het was duidelijk aan zijn Engels te horen. Had een Amerikaans dialect. Ingapirca is een belangrijk archeologisch complex dat de Cañari en Inca’s hebben nagelaten. Hooggelegen op een heuvel lag de Zonnetempel te midden van akkertjes en eromheen andere restanten van het complex. Op het moment dat wij er waren was het als de zon scheen warm met af en toe bewolking. Maar als de wolken kwamen koelde het snel af. Gemiddeld is hier de temperatuur circa 10C en vaak bewolkt. Het complex vond ik wel interessant vooral omdat dit de eerste keer was dat ik verleden van het Incarijk heb gezien. Hierna zijn we via eerst een slingerende grindweg met soms behoorlijke gaten weer door een heuvelachtig landschap naar Cuenca gereden. Kijk voor verslag op de pagina van Cuenca.

Contact via E-mail

Informatie redactie-fotografen Gerard Meuffels - Henk Dijkman