Introductie 1
Nepal was onze reisbestemming in januari 2012. We vlogen met ArkeFly via Sharjah International Airport, Verenigde Arabische Emiraten waar we eruit moesten en ongeveer 2 uur een tankstop hadden. Daarna door naar Nepal Kathmandu Tribhuvan International Airport. De reis duurde totaal bijna 13 uur. Tijdens deze rondreis van SNP natuur-cultuur Reizen door Nepal verbleven we vooral in de vallei van Kathmandu. Je vindt in deze vallei de drie grootste steden van het land namelijk de hoofdstad Kathmandu, Patan en Bhaktapur. De vallei vormt het culturele, historische en bestuurlijke centrum van Nepal en is een Werelderfgoed sinds 1979. Het herbergt een aantal belangrijke boeddhistische en hindoeïstische heiligdommen zoals de stupa's van Swayambhunath en Bouddhanath en de tempel van Shiva in Pashupatinath. Deze monumenten zijn met naam opgenomen in de Werelderfgoedlijst ( World Heritage ) van Unesco. Veder op de lijst Kathmandu's Durbar Square , Patans Durbar Square en Bhaktapurs Durbar Square. Op alle Durbar Square's was het belangrijkste gebouw het koninklijk paleis en er stonden vele tempels en andere religieuze monumenten. Toeristen moeten op elk van deze pleinen entree betalen. Dit wordt grotendeels benut voor restauratie van de monumenten. Verder op de Werelderfgoedlijst de tempel van Shiva in Pashupatinath (Kathmandu) en één van de oudste Hindoe tempels van de vallei de Changu Narayan tempel gewijd aan Vishnu. Men verondersteld dat het in de 4e eeuw is gebouwd. Naar al deze plekken zijn wij tijdens de reis geweest.
We begonnen in Patan bij Durbar Square. Hier bezochten we een gedeelte van het Koninklijk Paleis met een ommuurd park en een aantal binnenplaatsen (Chowks) Rondom staan gebouwen met een aantal verdiepingen met mooi houtsnijwerk en tralies van metaal en ivoor en stenen beelden van Ganesh, Hanuman en Narsingh (Vishnu) bewaken de buitenkant van de binnenplaatsen. Het paleis is een mooi voorbeeld van Newari architectuur. Op het plein verder vele pagodes en andere monumenten. Na Durbar Square liepen we door smalle straatjes met vele bezienswaardigheden en souvenirwinkels die o.a. religieuze schilderingen en 'singing pots' verkochten. Deze pots zijn schalen die geluid maken als men langs de rand draait. Niet ver lopen kwamen we bij een van de vele Bahals - Boeddhistische kloosters met 2 verdiepingen rondom een binnenplaats - namelijk bij de Kwa Bahal of de Gouden Tempel. De ingang wordt bewaakt door bewerkte leeuwen. Binnen een tempeltje waar men aan het bidden en offeren was. Er waren diverse beelden van brons o.a. met olifanten, schildpadden en boeddha, een beeld van een aap waarschijnlijk Hanuman, vele kleine boeddhabeelden en gebedsrollen rond het plein. Zeker de moeite waard.
Hierna gingen we naar het oostelijke gedeelte van Kathmandu waar we de Pashupatinath tempel bezochten die aan de Bagmati rivier ligt. Wat een smeerboel in en langs de rivier. Maar dat hadden we onderweg ook al gezien. Het water was laag en daarom vele drooggevallen stukken met vuil. Nadat we entree betaald hadden liepen we richting Pashupatinath tempel. Deze lag aan de overzijde maar we hadden goed uitzicht op de tempel die alleen toegankelijk is voor hindoes en op de negen ghats oftewel trappen aan de rivier. Ghats zijn trappen om naar de rivier af te dalen met plateaus waar dagelijks crematies plaatsvinden. Hoewel de dood bij het leven hoort willen wij als westerling hier liefst niet mee geconfronteerd worden en verbranden we de kist met lichaam buiten het zicht van de nabestaanden. Wij waren daarom ook huiverig om naar een dergelijke crematie te kijken. Er was niet veel bedrijvigheid maar er waren twee houtstapels klaargemaakt en een was net uitgebrand. Hiervan werd alle resten in de rivier geveegd. Wij hebben een gedeelte van zo'n ceremonie bekeken. Langs de houtstapel lag een lijk in een oranje doek gewikkeld. Daarna werd de overledene naar het plateau gedragen waarna het op de stapel gelegd werd. Men liep er drie maal omheen (met de klok mee) waarna normaal de oudste zoon of broer de stapel aansteekt ter hoogte van de mond. Deze plaats is belangrijk omdat men gelooft dat de geest van de overledene het lichaam via de mond verlaat. Het aansteken hebben we niet meer kunnen zien. Maar voor ons was het een vreemd idee dat men zo omgaat met de dode maar we hebben het ervaren als een ceremonie die eigenlijk veel respect voor de overledene heeft. Rondom de rivier verder nog vele andere oude en belangrijke tempels, heiligdommen en beelden. Ook waren er enkele sadhoe´s hindoeïstische heilige mannen (kleurrijk en schaars gekleed). Sadhoe´s hebben de eerste drie hindoeïstische levensdoelen: kāma (plezier), artha (rijkdom), dharma (juist handelen) opgegeven. Een Sadhoe is volledig toegewijd aan het behalen van spirituele bevrijding moksha door meditatie. Deze Sadhoe´s zouden we nog diverse keren tegenkomen tijdens onze reis. Meestal in de nabijheid van tempels.
De eerste dag sloten we af met een bezoek aan de Bouddhanath stoepa (ook genoemd Bodnath,Boudha, Bouddhanath, Bouddhanath, Baudhanath) is een van de heiligste boeddhistische sites in Kathmandu. De oude stoepa is een van de grootste in de wereld. Door de toevloed van grote groepen vluchtelingen uit Tibet vindt je rond Bouddhanath meer dan 50 Tibetaanse kloosters. De grote ronde witte stoepa staat op een groot vierkant platform met erboven een goudkleurige kubus waarop de alziende ogen van Boeddha zijn geschilderd. Deze kijken uit over de vier windrichtingen. Op het platform werden aan twee zijden missen gehouden. Deze waren goed te volgen doordat het geluid versterkt werd met luidsprekers. Rondom de stoepa vele toeristische winkeltjes en restaurantjes/bars met vaak een dakterras waar men mooi uitzicht had over de stoepa. Wij hebben bij zo'n restaurant gegeten waarbij we alles goed konden bekijken.
Na Kathmandu gingen we naar de Kathmandu vallei. Hier hebben we één van de oudste hindoe tempels in Nepal de Changu Narayan bezocht. Het is een tempel met 2 verdiepingen in pagodestijl die gewijd is aan Vishnu in zijn incarnatie als Narayan. Het is vooral bekend is vanwege zijn vele stenen beelden o.a. van Garuda en Vishnu, bas-reliëf houtsnijwerk en inscripties bij de tempel en binnenplaats. Na het bezoek zijn we gaan wandelen naar Nagarkot en de volgende dag naar Nala. Door kleine dorpjes met vele kleine akkers, rijstvelden en oude boerderijen, uitzicht op baksteenfabrieken en bij mooi weer uitzicht op de Himalaya bergen.
Nala is een rustig Newari dorpje waar het lijkt of de tijd stil heeft gestaan. De huizen zijn verwaarloosd met vele scheuren in de muren. Maar vele hadden mooi bewerkte ramen met gedetailleerd houtsnijwerk. Wegen zijn bestraat met grote stenen met veel gaten, kuilen en stof. Op het hoogste punt van Nala de vier verdiepingen tellende Bhagwati Tempel. Deze werd gebouwd tijdens de regeerperiode van koning Jaghat Prakasha Malla in 1647. Alleen de voorzijde heeft versierselen met o.a. 2 stenen wachters, bewerkte houten schrijnen en bewerkte schilden met goden erop. De plaats wordt bijna niet bezocht door toeristen.
Na Nala zijn we naar Banepa gegaan met een bezoek aan de Chandeshwari Tempel. De tempel is opgericht ter verering van het feit dat de moeder god (Sati / Parvati en in dit geval in de hoedanigheid van Chandeswari) de demoon Chanda heeft verslagen. Daarna naar onze overnachtingplaats Dhulikhel gereden waar we enkele kleine stukken van de Himalaya zagen in de bewolkte hemel. Hier ook een korte wandeling door de oude stad gemaakt. De volgende dag een wandeling van ongeveer 2 1/2 uur door een terrassen landschap naar een Tibetaans boeddhistische klooster. De Thrangu Tashi Yangtse Monastery bij Namo Buddha. Dit is al eeuwenlang een heilige plek die veel pelgrims trekt. Volgens de legende zou de Boeddha hier zijn lichaam hebben geofferd om een uitgehongerde tijgerin en haar welpen te voeden. Het verhaal, een les in mededogen en onzelfzuchtigheid, is uitgebeeld in eenstenen reliëf. Er zijn verder een witte stoepa met eromheen vele gebedsmolens en een eenvoudig huisje. Hoger op de top van de heuvel vindt je diverse boeddhistische kloosters en nog enkele kleinere stoepa's.
Nadat we hadden rondgekeken liepen we verder langs mandarijnenbomen en over een akkerlandschap met regelmatig kleine dorpjes. Men was er het land aan het bewerken. Soms machinaal of met behulp van dieren. Maar ook regelmatig gewoon met handgereedschappen. We werden opgepikt door onze chauffeur waarna we naar Panauti reden. Bij de samenvloeiing van twee rivieren waren er diverse kleine tempeltjes, schrijnen, lingams en een crematieghat. Daarna liepen we door de plaats en bezochten de Indreshwar Mahadev Mandir. Een belangrijke tempel uit de tijd voor de Malla's namelijk uit de 12e eeuw en het heeft mooi houtsnijwerk. Bij deze tempel is ook een museum gevestigd. In de oude Newariplaats hebben we over de bakstenen geplaveide straten gelopen met soms verwaarloosde huizen met houtsnijwerken, kleine stoepa's, offerplaatsen en stenen watertappunten. Hierna een korte rit naar Bhaktapur.
Kijk verder bij het vervolg van de reis op de Introduktiepagina 2 met Bhaktapur, Pokhara, Chitwan National Park en meer Kathmandu.