Mikumi National Park

Afrika > Tanzania Noord Zuid

Udzungwa Mountains National Park

Tanzania Zuidelijk safaricircuit

Na Selous Game Reserve zijn we naar Mikumi National Park gereden. Het was een lange maar wel mooie rit van circa 8 uur door vele kleinere en soms grotere authentieke Afrikaanse dorpjes. Veel huizen waren van hout (boomstammen) opgevuld met leem. Maar ook waren ze van steen vaak van ongebakken stenen die goedkoper maar wel wat minder stevig zijn. De dakbedekking was van riet of van ijzeren golfplaten. Langs de weg viel ons op dat vele huizen een rode of soms groen kruis op de muur hadden staan. Men heeft mij verteld dat de rode kruizen op huizen stonden die minder dan 30 meter van de weg stonden. Deze moesten afgebroken of verplaatst worden. De huizen met groen kruis mochten blijven staan. Als men dit men echt zou uitvoeren hebben heel veel mensen geen onderdak meer. Het landschap waar we doorheen reden was groen door een heuvelachtig gebied met prachtig zicht op bergen. Veel landbouwgebieden met o.a. maïs, zonnebloem, bananenbomen, cassave. Men teelt in dit gebied veel voor Dar es Salaam. Hiernaast veel bossen met diverse soorten palmbomen en prachtige vergezichten op het landschap op stukken waar we over kronkelige bergwegen reden. Onderweg een lunchstop bij een lokaal dorpje waar we een frisdrankje kochten. In Morogoro konden we wat inkopen doen waarna we verder in ongeveer 1 ½ uur naar Mikumi National Park reden.

Groep Steppezebra's bij drinkpoel - Mikumi National Park

De Tanzam A-7 Highway die van Dar es Salaam via Morogoro naar Iringa gaat loopt dwars door het park en verdeelt het gebied n twee gedeeltelijk verschillende gebieden. Vanaf Dar es Salaam is het 283km en ongeveer 4 uur rijden over een goede asfaltweg. Het park heeft een oppervlakte van 3200 km² en is hiermee de vierde grootste in het land. Mikumi National Park deelt de zuidelijke grens met Selous Game Reserve en samen vormen deze twee gebieden een uniek ecosysteem. Ook de Udzungwa Mountains en de Uluguru Mountains grenzen aan Mikumi National Park.

Het gebied ten noordwesten van de hoofdweg wordt gekenmerkt door de open horizon en overvloedige fauna van de uiterwaarden van de Mkata rivier. Het zuidoostelijke deel van het park is minder toegankelijk en ook minder rijk aan dieren in het wild.Het noordwestelijke gedeelte en het gedeelte langs de highway hebben wij bezocht. Wij sliepen in het park in de Mikumi Wildlife Lodge. Deze lag vlak bij de hoofdweg en het Mikumi National Park Head Quarters. We hadden hier een zeer ruim stenen huisje met groot terras waar we uitzicht hadden op een waterpoel. Ook bij het gezellige restaurant/bar gedeelte was er een. Bij de waterpoelen kwamen overdag regelmatig vele beesten zoals steppezebra's (Equus quagga voorheen Equus burchelli) en Afrikaanse waterbuffels (kafferbuffels -Syncerus caffer) die er vaak lang bleven. Andere beesten zoals gnoes of wildebeesten (Connochaetes) , knobbelzwijnen (Warthog - Phacochoerus africanus) gele bavianen (Papio cynocephalus) gingen er alleen drinken. Zonder gamedrive hadden we al vele beesten gezien.

Afrikaanse leeuw (Panthera leo) - Mikumi National Park

De vegetatie van dit gebied bestaat uit savanne bezaaid met acacia, baobab, tamarindevruchten en sommige zeldzame palmen. Verder zijn er spectaculaire rotsformaties van de bergen Rubeho en Uluguru wat verder in het park. Tijdens de gamedrives in het park kwamen we buiten vele impala's (rooibok (Aepyceros melampus) bosbok (Tragelaphus scriptus) regelmatig olifanten tegen. Een keer een grotere groep van circa 11 stuks. Deze was wat aan het eten en staken de weg achter ons over. Maar op de terugweg naar onze lodge kwamen we ze weer tegen en liepen ze langs onze 4x4 landcruiser en aten wat van het gras en de struiken en liepen van ons weg. Op een na waarschijnlijk een mannetjes olifant. Deze was denk ik nieuwsgierig want hij kwam erg dichtbij circa 2-3 meter van ons af. Hij bewoog rustig wat met zijn hoofd. Zijn slurf ging omhoog om er mee te ruiken. Eerst aan de rechterzijde van onze auto maar daarna ook achter onze auto en de linkerkant. Daar werd hij rustiger en ging op een gegeven moment met zijn normale gang van zaken verder namelijk eten. Het was wel spannend zo dichtbij een olifant. Was wel niet echt aan het dreigen maar je weet nooit wat wilde dieren doen.

Het hoogtepunt tijdens ons bezoek aan Mikumi National Park was wel het vinden van een dode zebra langs de 'Highway'. De chauffeur had gehoord van de rangers bij de poort dat deze ongeveer 15 minuten van de gate lag. Hier dichtbij lag een jonge mannetjes leeuw te luieren. Van de zebra was niet heel erg veel gegeten. Zag er niet echt smakelijk uit en het rook ook niet echt fris. De dag erna gingen we natuurlijk weer kijken. Bij de zebra was niet veel veranderd maar we zagen de mannetjes leeuw wel liggen en op een gegeven moment lopen. Hij liep erg moeizaam. Een poot sleepte hij mee. Weet niet of het gekneusd of misschien zelfs gebroken was. Alleen hopelijk voor hem zou het snel genezen anders kon hij niet jagen. De derde dag in de ochtend gingen we naar een zonsopgang kijken op de 'highway'. Je mag pas om 7 uur in het Nationale Park en dan is de zon al op. Langs de weg zagen we heel erg veel beesten. Naast de beesten van de poel heel veel Masai Giraffe (Giraffa camelopardalis tippelskirchi) Maar we gingen natuurlijk naar de dode zebra kijken. Deze lag er niet meer. Wat we wel na lang zoeken zagen waren ver weg drie gevlekte hyena's (Crocuta crocuta) Ze hadden een stuk karkas in zijn bek en liepen er mee weg. Ook zagen we twee soorten gieren agressief op resten van de prooi zitten. Een van de gieren was de gierarend of palmgier (Palm-nut Vulture - Gypohierax angolensis) De resten van de zebra waren zo kaal gegeten. Het zien van deze dode zebra met de leeuw, hyena's en gieren was wel een van de hoogtepunten van Mikumi National Park.

In het park zijn ook meer dan 400 soorten vogels. We zagen Afrikaanse schaarbek (African Skimmer -Rynchops flavirostris) Bijeneters (Meropidae), parelhoenders (Numididae) Senegaltrap (White-bellied Bustard - Eupodotis senegalensis) Cabanis klapekster (Long-tailed Fiscal - Lanius cabanisi) reigers en een groepje zuidelijke grondneushoornvogels (Southern Ground Hornbill - Bucorvus leadbeateri) Het is een grote vogel (90-129cm) die op de grond loopt met een zwarte verenkleed en rode vlekken op gezicht en keel. De vrouwtjes wegen 2.2 tot 4.6kg, mannetjes 3.5 tot 6.2kg.

Na 3 gamedrives gemaakt te hebben in Mikumi National Park reden we naar het Udzungwa Mountains National Park. Dit was een niet al te lange rit vanaf de kruising bij de plaats Mikumi was het circa 60km. Eerste helft was over asfaltweg daarna stoffige grind/zandweg. We kwamen rond het middaguur aan bij onze overnachtingplaats Udzungwa Forest Tented Camp – Hondo Hondo Hier sliepen we in sfeervol ingerichte tenten met douche en wc in een aparte ruimte langs de tent. Boven de tent was een overkapping van riet voor bescherming tegen regen en zon. Voor de tent was een terras met stoelen en tafeltje waar het heerlijk zitten was.

De Udzungwa Mountains is de grootste bergketen (1990km2) van de Eastern Arc Mountains. Deze geïsoleerde bergketens en zijn bedekt met tropisch regenwoud, bergbos, miombo-bos, grasland, steppe. Er leven verschillende grote zoogdieren zoals de Iringa (of Udzungwa ) red colobus monkey (Colobus gordonorum) Sanje Mangabey (Cercocebus sanjei ) en andere ongewone dieren zoals de ‘Grey-faced Sengi ‘ letterlijkvertaald:olifanten spitsmuis. Het gebied heeft een extreem hoge biodiversiteit met vele endemische planten en dieren (ruim 25% van de gewervelde soorten) De bergen stijgen vanaf circa 250 meter tot de hoogste berg van Udzungwa Mountains National Park de Luhombero met een hoogte van 2579 meter. Tien procent van de Arc Mountains is beschermd n.l. Udzungwa Mountains National Park en Udzungwa Scarp Forest Reserve.

In de middag hebben we een korte wandeling gemaakt vlakbij het headquarters van het park. Deze lag niet ver van ons tentenkamp en zijn zelfs na afloop te voet teruggelopen. Hier hebben we de korte Prince Bernhard waterfall trail gelopen van 1 kilometer lengte. Een erg korte wandeling naar een kleine waterval die zijn naam heeft gekregen naar aanleiding van de officiële opening van het Nationale Park op 21 oktober 1992 door prins Bernhard. Hij was oprichter en voormalig voorzitter van het Wereld Natuurfonds.

De dag erna hebben we een andere wandeling gemaakt met een gids. In het park mag je namelijk niet zonder gids of ranger lopen. De Sanje waterfall trail van totaal 6.2 kilometer heen en terug naar het hoogste punt van de drie traps waterval. We vertrokken in een dorpje waarna we via trappen langs lokale huizen liepen gebouwd met vooral ongebakken stenen met rieten dak. Daarna over een goed te lopen klimmend pad waarna we bij een uitzichtspunt kwamen met mooi uitzicht op de eerste trap van de Sanje waterval. Deze eerste trap is 170 meter hoog. Toen wij er aankwamen rond 10uur was het nog heiig want het was zwaar bewolkt met veel regenwolken. Daarna verder gelopen naar een kruising waar je af kon slaan naar de onderkant (base) van de waterval. Vanaf de start van de wandeling was het 2.3km. Vanuit de waterval kwam heel veel water naar beneden via verschillende stromen waarna het in een bassin terechtkwam. Hier stroomde het verder in de snelstromende rivier waar veel rotsblokken inlagen. Na een rustpauze zijn we teruggelopen naar de kruising waarna de rest van de reisgenoten terug ging naar het beginpunt. Wij gingen verder naar boven. Een iets steiler pad waarbij we mooi uitzichthadden over het vlakke landschap met suikerrietplantages en landerijen. De best smalle rivier zagen we eerst via een vlak plateau naar de 1ste trap lopen waarna het naar beneden stroomde. We liepen naar de 2de trap van 30 meter meer ingesloten door bossen. De derde trap van 70 meter zagen we erachter liggen maar hadden niet echt tijd meer om ernaar toe te gaan.

Udzungwa Mountains National Park - Sanje Waterfall

Onderweg naar boven hebben we geluk gehad dat we 3 verschillende primaten of apen hebben gezien. We zagen de Roodkop Mangabey (Cercocebus torquatus- Red-capped mangabey) twee Udzungwa of Iringa Red Colobussen (Procolobus gordonorum) en de zwart-witte franjeapen (Black-and-white colobus - Colobus angolensis) De Red colobussen zagen we met de verrekijker mooi zitten op een tak met hun voorkant naar ons toe. Je zag echt goed de rode hoofdbedekking. Vanaf de top van de waterval zagen we in de boomtoppen twee trompetneushoornvogels (Bycanistes bucinator - Trumpeter Hornbill) mooie zwart witte vogels met een gemiddelde grootte van 60cm en een grote brede snavel. De afdaling hebben we vanaf de tweede trap in 40 minuten gedaan. Op de terugweg zagen we vanuit de auto nog gele bavianen(Papio c. cynocephulus), blauwe meerkat (Cercopithecus mitis - blue monkey ) Vervet Monkey’s (Cercopithecus aethiops).en franjeapen. Bij het tentenkamp hadden we geluk om nog red mangabey’s te zien in de bomen met hun mooie goudkleurige rug en hun rood/bruine kopje. Wij vonden het een hele belevenis om weer eens zoveel apen in het wild te zien en ook zelfs een aantal endemische soorten.

Na het avondeten in Hondo Hondo Tented Camp dat stijlvol werd opgediend en ook nog heerlijk smaakten gingen we de dag erna terug naar Mikumi waarna we verder reden over de Tanzam A-7 Highway naar Iringa en waar we afsloegen en verder reden naar Ruaha National park.

Contact via E-mail

Informatie redactie-fotografen Gerard Meuffels - Henk Dijkman