Santa Cruz
Het eiland Santa Cruz, twee na grootste eiland van de Galapagos is de belangrijkste toeristische plaats op de Galapagos eilanden. Hier ligt de tweede luchthaven van de Galapagos eilanden Baltra Airport (GPS) . Deze ligt noordelijk van Santa Cruz. Als je op Baltra aankomt ga je met de bus naar de ferrydok waar je de Canal Itabaca oversteekt. Bij het dok liggen ook de schepen te wachten voor diegene die vanaf hier beginnen aan hun boottocht langs de Galapagos eilanden. De ferry naar Santa Cruz komt aan op de noordkust van Santa Cruz. Vanaf daar gaat men verder met bus of ander vervoermiddel door het binnenland over de langste verharde weg van de Galapagos naar de grootste stad op het zuidelijke gedeelte van het eiland Puerto Ayora.
Wijzelf kwamen met de boot aan in Puerto Ayora. We werden met een watertaxi naar de aanlegsteiger gebracht. We werden naar ons hotel gebracht met een kleine bus. De bagage ging met een andere wagen. In eerste instantie werden we bij het verkeerde hotel afgezet want het hotel was gewijzigd na het krijgen van de reispapieren. Na het inchecken en bagage op de kamer zetten gingen we vrij snel weg.
Het was al laat in de middag ca.16.30uur en we gingen naar het Charles Darwin Instituut. We werden met het busje er dicht bij afgezet. Het Charles Darwin Research Station is het operationele centrum van de internationale non-profit Charles Darwin Foundation. Het bezoekerscentrum bevat exposities over klimaat, geografie en evolutie van flora en fauna. Het Darwin Station verricht daarbij onderzoek en biedt technische bijstand aan onderzoekers en gouvernementele organisaties vooral uit het Galapagos Nationaal Park. Aangezien het al laat was hebben we het bezoekerscentrum overgeslagen en zijn verder gegaan naar het Fausto Llerena Tortoise Center. Deze lag naast het centrum. Hier word een lange termijn programma uitgevoerd door het Galapagos National Park en de Charles Darwin Foundation om schildpadden van de verschillende Galapagos eilanden te behouden. In dit centrum broed men eieren van de verschillende schildpadden uit. Men laat deze hier groeien en als deze groter zijn worden ze teruggebracht naar de eilanden waar ze behoren. Vanaf 2008 zijn er meer dan 4000 jonge schilpadden teruggebracht naar 8 verschillende eilanden een groot gedeelte ca. 1500 stuks naar het eiland Española. In het centrum een gedeelte waar de eieren uitgebroed werden. Maar ook waar de jonge schildpadjes in bakken in afgesloten ruimtes zaten in verschillende leeftijden gesorteerd. De wat oudere schildpadjes zaten buiten. De volwassen dieren zaten binnen met beton omheinde vlaktes met vooral zand. Het idee van bescherming en broeden van de eieren en de bescherming vindt ik goed. Maar helaas was de huisvesting erg verouderd waardoor het eigenlijk onaantrekkelijk was om er echt geïnteresseerd door te lopen. Jammer.
In Puerto Ayora vindt je ook een bank waar je geld kan pinnen. Dit kan bij de geldautomaat (ATM) van o.a. Banco Del Pacifico. Hou wel rekening mee dat er een limiet per dag is en dat de machines leeg kunnen zijn. Op de andere Galapagos eilanden uitgezonderd San Cristobal zijn zover als ik weet geen geldautomaten.
Als men door de hoofdstraat Av. Charles Darwin loopt heeft men regelmatig zicht op zee. Toen wij er liepen was er ook een openlucht visrestaurant in de late middag-avond waar men de vers gevangen vis terplekke schoonmaakte en verkocht. Als men deze hier wilde eten werd deze voor je bereid. Rondom de plek waar men de vissen schoonmaakte stond een tafel waar de vis lag. Deze werd van ingewanden ontdaan en eventueel geportioneerd. Ondertussen stonden er rondom een aantal zeeleeuwen en pelikanen te wachten op de afvalresten. Een apart gezicht deze dieren die zich niets aantrokken van de mensen rondom.
De dag dat we geheel in Santa Cruz waren hebben we een prachtige wandeling gemaakt naar Tortuga Bay. Het was niet ver lopen vanaf het watertaxi dok. Na ongeveer 20 minuten ben je bij het beginpunt van de wandeling waar je een trap op waar je een kantoortje van de Galapagos Park Service office vindt. Hier moet je je aan en afmelden als je het bestrate pad naar het strand Playa Brava loopt. Dit pad wat over heuvelig terrein loopt is ongeveer 2,5km lang, je doet er ongeveer 45 minuten over om bij het strand te komen.
Hier zie je aparte begroeiing met aparte bomen zoals de Bursera graveolens in het Spaans Palo Santo. De inheemse bevolking beschouwde het als een heilige houtsoort. Men gebruikte het krachtige aromatisch hout bij religieuze en rituele ceremonies. Tevens gebruikte de Sjamanen in Ecuador en Peru het bij genezing en zuiveringssessies. Een ander gebruik is het als insectenverdelger.
Ook zagen we een speciale soort Cactus boom die alleen op de Galapagos voorkomt. De Galapagos Vijgcactus, Galapagos Prickly Pear Cactus of Opuntia echios var. Gigant. Deze cactus soort groeit als een boom en kan aardig hoog worden (ca.9 meter) Het onderste gedeelte heeft een soort stam en het bovenste bestaat uit een vijgcactus met stekels. Op sommige stukken groeide het dicht bij elkaar waardoor het een bos leek.
Bij het einde van het bestrate pad kwamen we bij het strand van Playa Brava. Hier zijn we rechts afgegaan en hebben langs het strand gelopen waarbij we vele vetplantachtige struiken de Nolana Galapagensis zagen. Deze hebben zich zo aangepast dat ze goed groeien in droge omstandigheden. Tevens houden deze struiken het losse zand bij elkaar. Aan het einde van het strand kwamen we bij Mangrove bossen. Hier zagen we grote hoeveelheden Zeeleguanen en ook zeeleeuwen. De zeeleguanen zaten allemaal erg dichtbij elkaar en het zullen er meer dan 100 geweest zijn. We moesten opletten dat we er niet op gingen staan. Hierna liepen we door het apart begroeide landschap met de vele cactusbomen en andere aparte planten naar een baai met net als het andere strand mooi wit zand. Je kon er zwemmen en heb dat net als anderen ook gedaan. Alleen als ik geweten had wat er zoal in kon zwemmen had ik het niet gedaan. Naast ongevaarlijke grote en kleinere vissen, zeeschildpadden kunnen er ook de Witpuntrifhaai voorkomen. Deze is meestal niet geïnteresseerd in mensen maar kan je wel verwonden. Maar reisgenoten die op het moment dat ik in het water was en aan het zwaaien waren dachten de Tijgerhaai gezien te hebben die hier af en toe komt. Alleen deze valt wel af en toe mensen aan. Maar gelukkig is me niets overkomen. Op de terugweg nog een Reiger gezien en enkele mooie kleine vogeltjes. Het was een prachtige wandeling niet ver van de stad.
Na de wandeling hebben geluncht in de stad en zijn daarna naar de watertaxi dok gegaan. Bagage werd met een vrachtwagentje gebracht. Wij zijn gaan lopen want het was niet ver weg. Nadat de bagage gecontroleerd was en voorzien was van weer een tie-rap gingen we met een watertaxi naar onze boot. Met hoge snelheid voeren we terug naar San Cristobal waar we de reis op de Galapagos eilanden ook waren begonnen. We hebben nog een laatste keer genoten van de vele zeeleeuwen die op en rond de boulevard en haven lagen. Ook hebben we er nog heerlijk gegeten met een groot gedeelte van de groep.