Islet las Tintoreras
In Isabela zijn we rond 8 uur weggegaan naar de haven met stop bij een " Diving Centre" om snorkels eventueel wetsuits en voetvinnen te halen om in de zee te snorkelen. In de haven van Puerto Villamil stapten we daarna in een kleine boot waarna we langs de oever een korte boottocht van ongeveer 10 minuten maakte naar het onbewoonde vulkanische eiland Islet las Tintoreras - El Islote Las Tintoreras tegenover Isabela. Op de oever maar ook in het water zagen we meerdere kleine Galapagos pinguïns (Spheniscus mendiculus) Blauwvoetgenten (Blue-Footed Boobies- Sula nebouxii) zeeleeuwen (Galápagos sea lion - Zalophus wollebaeki) en zeeschildpadden. De pinguïns zwommen erg vlug in het prachtige helderblauwe water en enkele zeeleeuwen lagen soms op lege kleine en grotere boten die afgemeerd lagen in de baai. Ik vond het nu al uniek. Wij waren er in juni.
Op het eiland Tintoreras hebben we een prachtige wandeling gemaakt van circa 1 uur over vlak terrein. Het landschap bestaat uit merendeel zwart lavagesteente (grote brokken) met vaak witte korstmossen erop en rond de oevers mangrovebossen. Maar het mooiste vond ik de plek waar honderden kleine zeeleguanen bij elkaar op een kleine oppervlakte zaten. Ze zaten dicht op en bij elkaar met vaak de kopjes naar elkaar toe. Een prachtig schouwspel. Je moest gewoon oppassen dat je niet op een van deze beestjes ging staan. Rond deze plek was ook een soort tunnel! (doorgang) van de zee waar ca.10-15 witpuntrifhaai rond zwommen. Een zeeleeuw zagen we regelmatig de haaien opjagen. Heel apart. Rond de oevers waren verder vele zeeleeuwen.
De witpuntrifhaai (Triaenodon obesus) is een vis uit de familie van roofhaaien (Carcharhinidae), die voorkomt in tropisch wateren van de Grote en Indische Oceaan. Deze niet agressieve haaiensoort vindt je voornamelijk in zeeën, grotten, wateren op een harde ondergrond en bij koraalriffen op een diepte van 1 tot 330 meter onder het wateroppervlak.
De haai jaagt vooral 's nachts. De haai kan met zijn slangachtige lichaam diep in spleten en holen van het koraalrif doordringen op zoek naar zijn prooi. Overdag rust hij vaak op de zandbodems van koraalriffen of op de bodem van grotten, waar zich meerdere exemplaren kunnen verzamelen. Het dieet van de vis bestaat hoofdzakelijk uit dierlijk voedsel, waarmee het zich voedt door te jagen op macrofauna en vis.
De witpuntrifhaai is over het algemeen vrij schuw en heeft weinig interesse in mensen. Dat wil niet zeggen dat hij ongevaarlijk is voor de mens. De witpuntrifhaai is in staat mensen te verwonden. De witpunt rifhaai heeft op de Rode Lijst van de IUCN de status "lower risk / nearly threatened" (Gevoelig).
Buiten de broedplaats liepen er ook grote imposante leguanen rond. Deze zeeleguanen (Amblyrhynchus cristatus) die ook wel zeehagedis genoemd worden komen alleen op de Galapagos eilanden voor. Het is een endemische hagedis uit de familie leguanen Iguanidae).
De zeeleguaan beschouwd men als een unieke soort door de gespecialiseerde levenswijze en voedselbehoefte en is de enige hagedis die zijn voedsel uit de zee haalt en uitsluitend van algen leeft. De zeeleguaan kan ook behoorlijk diep duiken en heeft speciale klieren om van het overtollige zout in het voedsel af te komen. In tegenstelling tot andere hagedissen leven de dieren in grote groepen, waarbij ze een grote tolerantie voor soortgenoten hebben. De zeeleguanen moeten eerst op temperatuur komen door zich op te warmen aan de zon voordat ze onder water naar voedsel kunnen gaan zoeken.
Na Isabela Island zijn we in de middag in ongeveer 2 uur naar het eiland Santa Cruz gevarennaar de haven Puerto Ayora. Kijk voor verdere informatie de pagina Santa Cruz.