Islet las Tintoreras - Vakantiebestemming.info

Vakantiebestemming.info
Reisverslagen en informatie
Vakantiebestemming.info
Ga naar de inhoud

Islet las Tintoreras

Amerika > Galapagos eilanden
Islet Las Tintoreras een vulkanisch eiland
Galapagos zeeleeuwen - Zeeschildpadden
Witpuntrifhaaien - Galapagos pinguïns

In Isabela zijn we rond 8 uur weggegaan naar de haven met stop bij een " Diving Centre" om snorkels eventueel wetsuits en voetvinnen te halen om in de zee te snorkelen. In de haven van Puerto Villamil stapten we daarna in een kleine boot waarna we langs de oever een korte boottocht van ongeveer 10 minuten maakte naar het onbewoonde vulkanische eiland Islet las Tintoreras - El Islote Las Tintoreras tegenover Isabela. Op de oever maar ook in het water zagen we meerdere kleine Galapagos pinguïns (Spheniscus mendiculus) Blauwvoetgenten (Blue-Footed Boobies- Sula nebouxii) zeeleeuwen (Galápagos sea lion - Zalophus wollebaeki) en zeeschildpadden. De pinguïns zwommen erg vlug in het prachtige helderblauwe water en enkele zeeleeuwen lagen soms op lege kleine en grotere boten die afgemeerd lagen in de baai. Ik vond het nu al uniek. Wij waren er in juni.

Galapagos eilanden - Islet las Tintoreras - Jonge zeeleguanen
Galapagos eilanden - Ecuador

Op het eiland Tintoreras hebben we een prachtige wandeling gemaakt van circa 1 uur over vlak terrein. Het landschap bestaat uit merendeel zwart lavagesteente (grote brokken) met vaak witte korstmossen erop en rond de oevers mangrovebossen. Maar het mooiste vond ik de plek waar honderden kleine zeeleguanen bij elkaar op een kleine oppervlakte zaten. Ze zaten dicht op en bij elkaar met vaak de kopjes naar elkaar toe. Een prachtig schouwspel. Je moest gewoon oppassen dat je niet op een van deze beestjes ging staan. Rond deze plek was ook een soort tunnel! (doorgang) van de zee waar ca.10-15  witpuntrifhaai rond zwommen. Een zeeleeuw zagen we regelmatig de haaien opjagen. Heel apart. Rond de oevers waren verder vele zeeleeuwen.

De  witpuntrifhaai  (Triaenodon obesus) is een vis uit de familie van  roofhaaien  (Carcharhinidae), die voorkomt in tropisch wateren van de  Grote  en  Indische Oceaan. Deze niet agressieve haaiensoort vindt je voornamelijk in zeeën, grotten, wateren op een harde ondergrond en  bij koraalriffen op een diepte van 1 tot 330 meter onder het  wateroppervlak.

Galapagos eilanden - Ecuador - Pelikaan
Galapagos eilanden - Zeeleguaan

De haai jaagt vooral 's nachts. De haai kan met zijn slangachtige lichaam diep in spleten en holen van het koraalrif doordringen op zoek naar zijn prooi. Overdag rust hij vaak op de zandbodems van koraalriffen of op de bodem van grotten, waar zich meerdere exemplaren kunnen verzamelen. Het dieet van de vis bestaat hoofdzakelijk uit dierlijk voedsel, waarmee het zich voedt door te jagen op  macrofauna  en vis.

De witpuntrifhaai is over het algemeen vrij schuw en heeft weinig interesse in mensen. Dat wil niet zeggen dat hij ongevaarlijk is voor de mens. De witpuntrifhaai is in staat mensen te verwonden. De witpunt rifhaai heeft op de  Rode Lijst van de IUCN  de status "lower risk / nearly threatened" (Gevoelig).

Buiten de broedplaats liepen er ook grote imposante leguanen rond. Deze zeeleguanen (Amblyrhynchus cristatus) die ook wel zeehagedis genoemd worden komen alleen op de Galapagos eilanden voor. Het is een endemische hagedis uit de familie leguanen Iguanidae).
De zeeleguaan beschouwd men als een unieke soort door de gespecialiseerde levenswijze en voedselbehoefte en is de enige hagedis die zijn voedsel uit de zee haalt en uitsluitend van algen leeft. De zeeleguaan kan ook behoorlijk diep duiken en heeft speciale klieren om van het overtollige zout in het voedsel af te komen. In tegenstelling tot andere hagedissen leven de dieren in grote groepen, waarbij ze een grote tolerantie voor soortgenoten hebben. De zeeleguanen moeten eerst op temperatuur komen door zich op te warmen aan de zon voordat ze onder water naar voedsel kunnen gaan zoeken.


Het grootste gedeelte van de wandeling gaat over zwarte lavastenen. Maar het eerste strand wat in een baai lag had een wit zandstrand waar we diverse Galápagos zeeleeuwen zagen. In het water zwommen enkele zeeschildpadden rond waarbij ze af en toe met hun kopje boven water kwamen. Toen we verder liepen kwamen we bij een tweede baai waar vele mangroven bomen waren. Er stonden witte mangroven - Laguncularia racemosa die vaak op het wat drogere gedeelte van mangrove staat en de  Buttonwood boom - Conocarpus erectus. Dit is geen mangrove maar wel een boom die zoutminnend is en die men daarom regelmatig tegenkomt in mangrove bossen. Deze 2 boomsoorten staan dan niet direct met hun wortels in het zoute water, maar hebben wel aanpassingen om goed te overleven in zoute gronden aan de rand van het water. Zo slaan ze onder andere het zout op in hun dikke bladeren die vervolgens afvallen wanneer die verzadigd zijn.

Aangezien het wandelpad "one-way" was moesten we het 1400 meter lange wandelpad teruglopen om weer naar onze boot te gaan. Iets van de oever af konden we snorkelen. Ikzelf ben in de buurt van de boot gebleven aangezien ik niet zo heel goed en lang kan zwemmen/snorkelen. Andere reisgenoten gingen door 3 van de tunnels (smalle doorgangen) die er lagen. Deze waren blijkbaar soms ondiep met soms scherpe rotsen. In deze tunnels waren diverse witvinhaaien waar men overheen zwom. Buiten de tunnel waren er ook weer zeeleeuwen en de kleine pinguïns die samen met kleine en grote soms gekleurde vissen rondzwommen. Hierna terug naar de haven van Puerto Villamil waarna we ruim 2 uur vrije tijd hadden om te lunchen. We hebben een simpele lunch gehaald van 6 zoete broodjes en 2 koffie voor 7,5 USD bij een bakker.

Na Isabela Island zijn we in de middag in ongeveer 2 uur naar het eiland Santa Cruz gevarennaar de haven Puerto Ayora. Kijk voor verdere informatie de pagina Santa Cruz.


Contact via E-mail


Informatie redactie-fotografen Gerard Meuffels - Henk Dijkman

© Alle foto's zijn gemaakt door Gerard Meuffels en Henk Dijkman
Terug naar de inhoud