Vallei van Kathmandu
Na Kathmandu zijn we naar de Kathmandu vallei gegaan. In ongeveer 1 uur zijn we naar één van de oudste hindoe tempels in Nepal de Changu Narayan gereden. Het is een van de belangrijkste monumenten uit de Kathmandu vallei en ligt op 18 km ten oosten van Kathmandu op een hoogte van 1541 meter boven de zeespiegel. Het is een van de zeven plaatsten in Nepal die op de werelderfgoedlijst van Unesco staan. Het is een religieuze plek maar ook door het vakmanschap op artistiek, cultureel en historisch vlak is het erg interessant.
We parkeerden bij een parkeerplaats onderaan een dorpje waarna we een helling opliepen langs huizen en winkeltjes waarna we bij het tempelcomplex aankwamen. Hier wordt de God Vishnu, de beschermer van de wereld, aanbeden door de Hindoes als Narayan en door de Boeddhisten als Hari Hari Hari Vahan Lokeshwor. Volgens de legende was dit de plek waar Vishnu zich terugtrok in een boom, na vervloekt te zijn door Guru Sukracharya voor het doden van een Brahmaan, Sumati genaamd. Bij binnenkomst stonden we meteen voor de grootste tempel de Vishnu tempel. Het is een tempel met 2 verdiepingen in pagodestijl en is van binnen alleen toegankelijk voor hindoes. Het is vooral bekend vanwege zijn vele stenen beelden o.a. van Garuda en Vishnu, bas-reliëf houtsnijwerk. Het houtsnijwerk bestond bij het bovenste gedeelte van de tempel uit steunpilaren met grote beeldhouwwerken van goden met vele armen. Daaronder een rand van allemaal hoofdjes. Verder vele andere houtsnijwerken tegen de muren en bij de deuren. Ook vele grote en kleine beeldhouwwerken o.a. van goden en van mythologische wezens. Rondom deze grootste tempel die in het midden stond had je enkele andere kleinere tempeltjes. Meeste waren van steen maar er was er een van hout. Een van de oudste is de Chhinnamasta tempel die gewijd is aan de godin Chhinnamasta. Deze staat aan de oostkant van het complex. Chhinna" betekent "afgehakt" en "masta" betekent "hoofd". Deze godin, die zichzelf onthoofdde, is de zesde Mahavidya (of "transformatie") van de tien voortreffelijke wijsheden van de godin Kali. Chinnamasta hakte haar eigen hoofd (de vijf zintuigen) af om haar fysieke bekwaamheden te versterken en haar wil te stimuleren. Vervolgens offerde ze haar eigen bloed om de hongerige Dakini en Varnini te voeden. Om die reden wordt ze geassocieerd met de krachten van de dood en de hel.
Verder is er de Kileshwor Mahadeva tempel een smalle, twee verdieping hoge, traditionele tempel. Deze tempel is beroemd om zijn erotische motieven, die geplaatst werden onder de balken die het dak stutten. Lord Shiva is hier verschenen als een Shiva Linga, ter bescherming van zijn heuvel. Aan de achterzijde van de Vishnu tempel staat een kleine offerplaats met vergulde beelden van koning Bhupaledra en zijn vrouw Bhuvanlaxmi die de tempel van Changu Narayan in de 17e eeuw renoveerde. Bhupalendra Malla, nam de troon over van zijn moeder en verbande de weduwe naar de omliggende heuvels. Hij overleed zelf op de zeer jonge leeftijd van 21 jaar. Zijn weduwe Bhuvanalaksmi bouwde een tempel op het plein dat bekend staat als de Kageswara Mahadev. De tempel werd gebouwd in Newari stijl en deed dienst als surrogaat van een vergelegen tempel in de heuvels. Na de aardbeving in 1934 werd de tempel gerestaureerd met een koepeldak, wat totaal vreemd was voor de Newari architectuur. Het was zeker de moeite waard om naar Changu Narayan te gaan.
Na het bezoek zijn we gaan wandelen naar Nagarkot. We liepen door kleine dorpjes met vele kleine akkers,rijstvelden en oude boerderijen. Hadden uitzicht op baksteenfabrieken en zagen hoe de bevolking leefden. Vond de huizen of boerderijen redelijk groot. Vaak met twee of drie verdiepingen. De begane grond werd vaak gebruikt voor vee, de tweede verdieping als woonruimte en eventueel de derde als opslagruimte. Rondom liepen vaak kippen en de was hing er te drogen onder afdakjes. Vaak waren de huizen geel of rood gepleisterd met een rieten dak. Onderweg zagen we twee kleine tempeltjes. Helaas hadden we geen uitzichten op de Himalayabergen die we bij helder weer konden zien. Toen wij er waren was het zwaar bewolkt en nadat we twee uur gelopen hadden en bij een lokaal winkeltje thee hadden gedronken begon het zachtjes te regenen. Hebben daarna bijna twee uur met regenpakken rondgelopen voordat de zon zich weer liet zien. Bij ons Hotel Country Villa in Nagarkot waar normaal mooie uitzichten zouden zijn hebben we in de avond en in de ochtend toch gedeeltes van de Himalaya kunnen zien tussen de bewolking door. Het was rustig in het hotel want wij waren de enige. In de avond was het heel erg koud. In het restaurant werd rondom onze tafel verwarmd met een warmtezuil zodat we nog enigszins warm konden eten.
Na het ontbijt een korte autorit van 20 minuten langs militaire complexen naar een vertrekplaats van een uitzichtpunt op de Himalaya. Vanwege het slechte zicht zijn we hier niet naar toe gegaan en zijn we meteen verder gelopen over een zandweg. Liepen door vele traditionele kleine dorpjes die op de hellingen lagen van de heuvels met terrassen waar men allerlei akkergewassen verbouwden. Vanwege de tijd van het jaar stonden er wel vele leeg of was men deze aan het voorbereiden voor de nieuwe aanplant. Wel stonden er vele geel gekleurde velden met mosterdzaad. Na ongeveer 2 1/2 uur lopen kwamen we in het plaatsje Nala. Nala is een rustig Newari dorpje waar het lijkt of de tijd stil heeft gestaan. Hier wegen gelegd met grote stenen die erg modderig waren vanwege regen van de nacht ervoor. Vele huizen hadden mooie ramen met houtsnijwerk met gedetailleerde motieven en figuren. Helaas waren vele huizen erg verwaarloosd en sommige hadden gescheurde muren of stonden zelfs op instorten. Elektriciteitskabels hingen overal over de straten en tegen de gebouwen. Tijdens ons bezoek aan Nala zagen we ook op een plein de vier verdiepingen tellende Bhagwati Tempel. Deze werd gebouwd tijdens de regeerperiode van koning Jaghat Prakasha Malla in 1647. Alleen de voorzijde heeft versierselen met o.a. 2 stenen wachters, bewerkte houten schrijnen en bewerkte schilden met goden erop. Rondom het plein huizen met balkons en links van de tempel een waterbassin met drie bewerkte waterkranen. We hebben verder door het stadje gelopen naar een ander plein waar wat kleine winkeltjes waren o.a. winkeltje met mooi uitgestalde groenten en fruit. Nala wordt bijna niet bezocht door toeristen maar het was zeker de moeite waard.
Na Nala zijn we naar Banepa gegaan met een bezoek aan de Chandeshwari Tempel. De tempel is opgericht ter verering van het feit dat de moeder god (Sati / Parvati en in dit geval in de hoedanigheid van Chandeswari) de demoon Chanda heeft verslagen. Daarna naar onze overnachtingplaats Dhulikhel gereden waar we enkele kleine stukken van de Himalaya zagen in de bewolkte hemel. Hier ook een korte wandeling door de oude stad gemaakt. De volgende dag een wandeling van ongeveer 2 1/2 uur door een terrassen landschap naar een Tibetaans boeddhistische klooster. De Thrangu Tashi Yangtse Monastery bij Namo Buddha. Dit is al eeuwenlang een heilige plek die veel pelgrims trekt. Volgens de legende zou de Boeddha hier zijn lichaam hebben geofferd om een uitgehongerde tijgerin en haar welpen te voeden. Het verhaal, een les in mededogen en onzelfzuchtigheid, is uitgebeeld in eenstenen reliëf. Er zijn verder een witte stoepa met eromheen vele gebedsmolens en een eenvoudig huisje. Hoger op de top van de heuvel vindt je diverse boeddhistische kloosters en nog enkele kleinere stoepa's.
Nadat we hadden rondgekeken liepen we verder langs mandarijnenbomen en over een akkerlandschap met regelmatig kleine dorpjes. Men was er het land aan het bewerken. Soms machinaal of met behulp van dieren. Maar ook regelmatig gewoon met handgereedschappen. We werden opgepikt door onze chauffeur waarna we naar Panauti reden. Bij de samenvloeiing van twee rivieren waren er diverse kleine tempeltjes, schrijnen, lingams en een crematieghat. Daarna liepen we door de plaats en bezochten de Indreshwar Mahadev Mandir. Een belangrijke tempel uit de tijd voor de Malla's namelijk uit de 12e eeuw en het heeft mooi houtsnijwerk. Bij deze tempel is ook een museum gevestigd. In de oude Newariplaats hebben we over de bakstenen geplaveide straten gelopen met soms verwaarloosde huizen met houtsnijwerken, kleine stoepa's, offerplaatsen en stenen watertappunten.
Hierna een korte rit naar Bhaktapur. Kijk voor vervolg van onze reis naar Bhaktapur